به گزارش پایگاه خبری کتابداری و اطلاع رسانی ایران (لیزنا) به نقل از ایسنا، اين مترجم ، نمايشگاه كتاب را جايي براي ارائه‌ي كتاب و نشست و برخاست نويسندگان و خوانندگان آثار آن‌ها توصيف كرد و افزود: نمايشگاه كتاب ، كتاب‌فروشي نيست. ما بسياري از چيزها را از غرب مي‌گيريم، بدون اين‌كه به محتواي آن توجه كنيم.
او در ادامه به مشكلات عرصه‌ي نشر كتاب اشاره كرد و گفت: مشكلات عرصه‌ي نشر به سانسور و دخالت دولت بازمي‌گردد و اگر اين موارد از عرصه‌ي نشر برداشته شود، نشر مي‌تواند به راحتي به راه خود برود.
غبرايي تصريح كرد: ما براي اين كار بايد ببينيم ناشران و توليدكنندگان كتاب در ساير كشورها چه كاري انجام مي‌دهند. كافي است به كشورهاي حوزه‌ي خود مانند تركيه و هند نگاهي بياندازيم كه اكنون ما از همه‌ي اين‌ها بسيار عقب افتاده‌ايم؛ در حالي‌كه ادعا مي‌كنيم از همه جلوتريم. ما بايد يك مقدار فروتني و شرمندگي بياموزيم و از همسايه‌هاي خود درس بگيريم.
اين مترجم افزود: كارهاي نمايشگاه كتاب بايد به بخش خصوصي سپرده شود و دولت بايد شانه‌هاي خود را از اين مسائل بتكاند و حداقل مانع‌تراشي نكند. برخي مسائل مانند چيدمان سالن‌ها و تعيين فضا بايد به ناشران سپرده شود.
او تأكيد كرد كه در سال‌هاي اخير، بخش كتاب‌هاي خارجي نمايشگاه بهتر عمل كرده و دريچه‌اي گشوده شده است كه اگرچه هنوز به اندازه‌ي يك در نيست؛ اما كتاب‌هايي وارد شده است.
غبرايي اذعان كرد: ارائه‌ي كتاب بايد آزاد باشد؛ كتاب‌ها بايد بتوانند ترجمه و خوانده شوند؛ همان‌طور كه اين موضوع در همه جاي جهان رخ مي‌دهد.
او به نمايشگاه كتاب فرانكفورت اشاره كرد و گفت: من نمي‌گويم ما هم نمايشگاهي مثل نمايشگاه كتاب فرانكفورت داشته باشيم؛ فقط اين‌كه مي‌توانيم از الگوهاي آن‌ها استفاده كنيم؛ زيرا بخش بزرگي از اين الگوها قابل اجراست.