او ادامه داد: اين پهناي باند در نظر گرفته شده جهت کاربران خانگي هم بهصورت اختصاصي نبوده و بيشتر بهصورت اشتراكي از سوي ارايهدهندگان اينترنت در اختيار عموم مردم قرار ميگيرد و اين خود زمينهساز مشكل اساسي ديگري است و برروي همين سرعت كم هم نميتوان حساب باز كرد.
اين كارشناس افزود: گاهي سرعت اينترنت خطوط پرسرعت ADSL حتي قدرت ثابت بودن را هم ندارند و بعضي اوقات از خط دايلآپ هم كندتر هستند.
وي ادامه داد: مشکل اشتراکي بودن پهناي باند و ثابت نبودن آن، تنها مربوط به خطوط پرسرعت ADSL نبوده بلکه اين معضل گريبانگير ساير تکنولوژيها مانند دايلآپ، وايمكس و GPRS نيز ميشود.
به گفته اين كارشناس شبكه، يک خط ADSL در سطح جهاني تقريبا توانايي ارائه پهناي باندي در حدود 12.0 مگابيت بر ثانيه را داراست در حالي که بيشترين سرعتي که در حال حاضر به کاربران اين حوزه در كشور ارائه ميشود، سرعت 2.0 مگابيت بر ثانيه است که اين سرعت براي کاربران غيرخانگي درنظر گرفته شده است.
او ادامه داد: در حال حاضر امکان تهيه ADSL2+ در ايران توسط شرکتها با سرعت 2.0 مگابيت بر ثانيه جهت کاربران غيرخانگي فراهم شده و اين در حالي است که اين خط توانايي ارائه سرعت 24.0 مگابيت بر ثانيه را داراست و اين نشاندهنده فاصله ما با استانداردهاي بينالمللي است.
اين كارشناس بيان كرد: ما نيز بهعنوان يکي از شركتهاي ارائه دهنده خدمات نرمافزاري و فناوري اطلاعات در حال حاضر همزمان از دو خط وايمکس و ADSL استفاده ميکنيم، به اين خاطر که قسمتي از کار ما به اينترنت وابسته بود و قطع شدن و کندي اينترنت ميتواند خللي کلي در کار شرکت ايجاد كند.
به گفته وی با اين حال همواره يکي از مشکلات عمده و اساسي ما با وجود هزينه بالاي استفاده از اين خطوط بدون محدوديت ترافيک، فقدان اطمينان به پايداري سرعت و کيفيت خط است.
قدمياري تصريح كرد: در حال حاضر شرکت مخابرات به افزايش پهناي باند در داخل کشور اقدام كرده است و اين گامي است به جلو که حداقل باعث بهبود سرعت در بين سرويسدهندگان داخلي خواهد شد اما هزينه استفاده از اين زيرساخت همچنان بالاست و از طرفي بايد درباره افزايش پهناي باند کلي اينترنت در کشور نيز گام برداشت چراکه يکي از اهداف استفاده از اينترنت پيمودن هرچه سريعتر حد و مرزها و فاصلههاي فيزيکي است.
وي ادامه داد: يكي از مشكلات اساسي که درباره سرعت اينترنت به وضوح به چشم ميآيد، هنگام ثبت نامها و بازديد از اعلام نتايج سايتها و... است که اين مشکل بيشتر از کندي سرعت اينترنت چه در سمت سرويس گيرنده و چه در سمت سرويسدهنده ناشي است.
اين كارشناس درباره اينكه با وجود افزايش بسترهاي ارتباطي، ضريب نفوذ ADSL تا چه اندازه است گفت: متاسفانه يکي از مشکلاتي که در راستاي استفاده از اينترنت و به تبع استفاده از خدمات و سرويسهاي آن موجود است، فقدان پوششدهي کامل و مناسب نقطه اتصال در سطح کشور است؛ اين نقاط اتصال صرفنظر از نوع تکنولوژي در شهرهاي بزرگ بيشتر ديده ميشود و همچنان در حال افزايش است.
او ادامه داد: اين در حالي است که قيمت اينترنت در ايران نسبت به ساير کشورها بسيار گران بوده و همچنين كيفيت اينترنت در ايران نسبت به ساير كشورها در حد قابل قبولي نيست که اين نيازمند برنامهريزي دقيقتر و همچنين حمايت بيشتر دولت است.
قدمياري در پايان تاكيد كرد: برخي از اين مشكلات به زيرساخت ارتباطي در کشور مربوط است و نا گفته نماند که سرورها و ساير تجهيزات مورد استفاده در مخابرات و ساير سرويسدهندگان اينترنتي نيز در اين آشفتگي هر کدام سهم خود را دارند.