داخلی
»مطالب کتابداری
»کتابخانه و کتابداری
از پیشنهاد به تحصیل در رشته داروسازی تا ماجرای کتابدار شدن یک کتابدار موفق + فایل تصویری
به گزارش لیزنا٬ در اولین قسمت برنامه «کتابدارشو» پنجشنبه 30 شهریورماه مهرناز خراسانچی رییس کتابخانه حسینیه ارشاد درباره دلایل علاقه‌مندی خود به کتاب و کتابداری صحبت کرد.
مهرناز خراسانچی در این برنامه اعلام کرد که هم‌اکنون همزمان با با برعهده داشتن ریاست کتابخانه حسینیه ارشاد و انجام کارهای فوق‌العاده آن کتابخانه، درحال کار روی تز دکترای خود است.
وی در پاسخ به این سوال که چرا رشته کتابداری را برای تحصیل و کار انتخاب کرده است، عنوان کرد: وقتی محصل بودم علوم تجربی خواندم و معلمانم معتقد بودند که با توجه به علایقم می‌توانم داروسازی بخوانم منتها علیرغم آنکه شرایط دانشگاه رفتن من در زمانی فراهم شد اما ترجیح دادم به جای دانشگاه رفتن، ازدواج کنم و وارد زندگی مشترک شوم، از همین رو 8 سال پس از اخذ دیپلم با داشتن فرزند پسر تصمیم گرفتم به دانشگاه روم.
وی ادامه داد: در آن زمان با وجود آنکه اطرافیانم تحصیل در رشته داروسازی را پیشنهاد دادند اما 8 سال تجربه علایق من را تغییر داده بود و احساس می‌کردم باید به کاری بپردازم که ارتباط مستقیم با مردم داشته باشم به همین دلیل پس از مطالعه و بررسی رشته‌های مختلف دفترچه کنکور، با علاقه رشته کتابداری را انتخاب کردم.
خراسانچی درباره نحوه ورود خود به بازار کار توضیح داد و گفت: با این جمله که بازار کار کتابداری کساد است، مخالف هستم و به اعتقاد من بازار کار افراد تنبل و کسانی که به کار یا رشته خود علاقه‌ای ندارند، کساد است. من در چندین جا کار کردم و با تمام همکاران سابق خود همچنان در ارتباط هستم. به گفته وی، او با علاقه و آگاهی این رشته را انتخاب و همواره عاقلانه، با علاقه و جدیت کار کرده است.
رییس کتابخانه حسینیه ارشاد درپاسخ به این سوال که چقدر خود را موفق می‌داند، اظهار داشت: معتقدم خراسانچی کار ویژه‌ای نکرده است و ما همواره تیمی کار کردیم و دلیل موفقیت‌مان هم کار تیمی است. وی اعلام کرد: فکر می‌کنم اگر شاخه خاص علاقه خود را در میان شاخه‌های انبوه تخصص‌مان انتخاب و در آن به جلو حرکت کنیم، در این صورت افراد مختلف با تخصص‌های مخصوص خود کنار هم قرار می‌گیرند و اینگوه شاید بتوان گام بهتری را برای کتابخانه‌ها برداشت.
وقتی بی عدالتی ها رو می بینی که مسئولین رتبه ها و جایگاه هایی که جای پیشرفت دارد را به افرادی که با پارتی امده اند می دهند و هیچ تخصصی از رشته و اهداف کار ما ندارند. جز سرخوردگی برایتان ندارد. آن ها هر روز پیشرفت می کنند و شما هر روز ناراحتید که کاش این رشته رو نمی خوندم چیزی نمیفهمیدم تا کمتر حرص می خوردم. در محیط عقب افتاده مهم نیست که شما تخصص یک رشته رو داشته باشید یا نه. یک فرد با مدرک متفرقه ی علمی کاربردی به نظر همان کارایی را دارد که شما دارید. هیچ کس شما را نمی بیند. تازه مدیریت غیرمتخصصین از شما بیشتر است زیرا آن ها کار که بلد نیستند به جایش خوب سر و ته کارها را به هم می آورند. کسی هم نمیاد هر روز رده بندی منابع و.. را چک کند اشتباهات برود تا برسد به رف خوانی سال بعد که دوباره بدبختی و سختی هایش می رسد که کسانی که کتابداری خوانده اند زیر آن ها سر در می آورند و آن ها باید ویرایش و اصلاحات را انجام دهند.
اینها همه درد است که من می بینم
دلت میخواد مفید باشی به مردم به بهترین نحو خدمت کنی اما موانع محکم تر از آن است که بتوانی تکانشان بدهی
مثل همیشه