گونه شناسی بی تفاوتی اطلاعاتی در جامعه: آفت پیشرفت همه جانبه

لیزنا؛ حسن اشرفی ریزی، عضو هیأت علمی، گروه کتابداری و اطلاع رسانی پزشکی، مرکز تحقیقات فن آوری اطلاعات در امور سلامت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان؛ مریم جهانبخش، عضو هیأت علمی، گروه مدیریت و فن آوری اطلاعات سلامت، مرکز تحقیقات فن آوری اطلاعات در امور سلامت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان: انسان ذاتا موجودی اجتماعی است. در واقع انسان نمی تواند خارج از اجتماع (خانواده؛ مدرسه، گروه دوستان و...) زندگی غنی و انسان مدارانه و اجتماعی داشته باشد. بنابراین لازمه زندگی اجتماعی این است که انسان جهت تعامل سازنده و اخلاقی با دیگران به کسب اطلاعات معتبر و روزآمدسازی داشته های خود بپردازد. در واقع، خمیرمایه تمام فعالیت های انسانی مانند آموزش، پژوهش، سرگرمی، ارتباطات، حفظ سلامتی و افزایش کیفیت زندگی، مشارکت سیاسی و... اطلاعات است؛ البته اطلاعاتی که مبنای اخلاقی و انسانی داشته باشد. اما گاهی انسان ها به دلایلی مانند تنبلی، بی علاقگی، نداشتن حس مسئولیت اجتماعی، عقاید و باورهای نادرست، طمع و... کمتر از اطلاعات استفاده می کنند. ضرب المثلی در بین ایرانیان رواج دارد با این مضمون: بی خبری، خوش خبری. این ضرب المثل و جملات مشابه مانند «به من ربطی ندارد، هر فردی را توی قبر خودش می گذارند و...» همه حکایت از بی تفاوتی مردم نسبت به مسائل پیرامونشان دارد. این بی تفاوتی، در پاندمی کوید 19 در جوامع مختلف از جمله ایران نمود بیشتری پیدا کرد. «واژه فارسی بی تفاوتی معادل واژه انگلیسی Apathy  بوده و ریشه آن به کلمه یونانی Apathia  بر می گردد. در واقع فلاسفه رواقی برای نشان دادن بی تفاوتی انسان ها به کاری که مسئول آن نیستند از این واژه استفاده می کردند» (نبوی، شیرزاد و امیرشیرزاد، 1393).  بر اساس این مقدمه و تعریف بی تفاوتی، ما با مفهومی جدید با نام « بی تفاوتی اطلاعاتی[1] » سروکار داریم. به طور خلاصه بی تفاوتی اطلاعاتی عبارت است از: عدم میل، علاقه و انگیزه افراد در برخورد با انواع اطلاعات مورد نیاز جهت رشد و تکامل  در  مسیر زندگی فردی و شغلی. بنابراین، در بطن همه انواع بی تفاوتی ها (سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و...)، یا اطلاعات حضور ندارد یا فرد در شرایطی قرار می گیرد که بسیاری از اطلاعات را نمی بیند، نمی شنود و یا آن را نادیده می گیرد و البته این تفکر و رفتار برای پیشرفت یک جامعه، آفت و خسارتی بزرگ خواهد بود. در ادامه به گونه شناسی بی تفاوتی اطلاعاتی و بیان مصداق هایی برای هر گونه اشاره می شود.

گونه شناسی بی تفاوتی اطلاعاتی

بی تفاوتی به اطلاعات فرهنگی

پایه اصلی یک جامعه آزاد اندیش، متفکر و دموکراتیک بر بنیان های فرهنگی نهاده شده است. جامعه ای که بی بهره یا کم بهره از اطلاعات فرهنگی است، دستیابی به پیشرفت همه جانبه سرابی بیش نخواهد بود. امروزه جوامع متمدن با ارائه اطلاعات فرهنگی در قالب جلسات فرهنگی، همایش، سخنرانی، برنامه های گفتگو محور، کلاس های درس رسمی و... به تبادل اطلاعات فرهنگی بین مردم می پردازند. رسانه ها به طور ویژه باید به اخبار و اطلاعات فرهنگی نظیر نوع دوستی، اقدامات نیکوکارانه، کتابخوانی و مطالعه، همدردی و همدلی با دیگران، معرفی چهره های علمی و فرهنگی، توسعه مدارس، موسسه های فرهنگی، کتابخانه ها، بیمارستان ها و... اقدام کنند. البته عموم مردم نیز باید از این اطلاعات بهره مند شوند. در صورتی که عموم مردم و مسئولان به این نوع اطلاعات توجه نکنند، برای آن جامعه بسیار خطرناک است. با توجه به اینکه خمیرمایه حرکت های انسان دوستانه، داشتن فرهنگ غنی می باشد، لذا  سایر گونه های بی تفاوتی نیز در جامعه عرض اندام می کنند و این بسیار خطرناک برای آن جامعه است. برای مثال از طریق تلویزیون خبری مبنی بر راه اندازی یک موسسه فرهنگی،کتابخانه، مدرسه یا بیمارستان جدید منتشر می شود، واکنش افراد متفاوت است. گاهی فرد کاملا منفعلانه با این خبر برخورد می کند و یا حداکثر می گوید «چه کار خوبی انجام شده است». به نظر می رسد جامعه ای که نسبت به چنین اخباری حساسیت مناسب و درست نشان ندهد، چگونه می تواند توسعه فرهنگی  را تجربه کند. انسان فرهیخته نسبت به اطلاعات فرهنگی (مثلا تاسیس یک کتابخانه، مدرسه توسط یک خیر و...) چند واکنش مناسب می تواند نشان دهد: اشتراک این خبر با دیگران، اقدام برای ارسال کتاب های غیر مورد نیاز به کتابخانه مذکور، ارسال پیامک برای خیر مربوطه و تشکر از وی (در صورت دسترسی به ایشان) و... . البته که انسان فرهیخته بنابر ظرفیت، امکانات، توان، وقت و... بالاخره اقدامی جهت ترویج این اقدام انسان دوستانه و نیکوکارانه انجام می دهد. حال اگر با شنیدن خبر، هیچ واکنش مناسبی از طرف افراد صورت نگیرد، این نشان از بی تفاوتی به اطلاعات فرهنگی در جامعه است؛ البته باید گفت یک ضایعه بزرگ برای آن جامعه. مثلا در بحران های اقتصادی، گاهی صنایع مرتبط با نشر (چاپخانه ها، ناشران، نویسندگان، ویراستاران، متخصصان صفحه آرایی و...) دچار بحران مالی می شوند، اما گاهی دریغ از کوچک ترین همدردی و نوع دستی با این انسان های فرهیخته از طرف مردم و مسئولان. بنابراین بی علاقگی و بی توجهی به اخبار، محصولات و اقدامات فرهنگی، تحت عنوان بی تفاوتی به اطلاعات فرهنگی نامیده می شود. از جمله نمونه های بارز بی تفاوتی به اطلاعات فرهنگی، به عدم واکنش مناسب عموم مردم و مسئولان نسبت به خاموش شدن چراغ کتابفروشی های با سابقه در شهر تهران و سایر شهرها می توان اشاره کرد.

بی تفاوتی به اطلاعات زیست محیطی

انسان ها برای داشتن زندگی سالم، نیاز به محیط زیست سالم و سرزنده دارند. برای داشتن محیط زیست سالم باید افراد آگاه و حساس در حوزه مسائل زیست محیط تربیت و رشد یابند به ویژه از طریق خانواده و نظام آموزش و پرورش. برای مثال عموم مردم و حتی مسئولان به هشدارهای نهادهای مربوط به محیط زیست، فعالان محیط زیست و نیز متخصصان مربوطه در خصوص خاموش نکردن آتش در طبیعت، قطع درختان، آلودگی آب و خاک، چرای بی رویه دام ها، تخریب مزارع و تغییر کاربری اراضی، عدم آموزش کافی کودکان برای حفظ محیط زیست، استفاده بیش از حد از وسایل نقلیه شخصی، عدم رعایت استانداردهای زیست محیطی توسط کارخانه ها، تولید فراورده های نفتی با کیفیت پایین و.. بی توجه و بی اعتنا باشند، این نوع بی تفاوتی رشد و گسترش می یابد. در واقع انسان ها یا این موارد را نادیده می گیرند یا اگر هم آن اطلاعات را نیز دریافت کنند، نسبت به استفاده و عمل به آنها اهمال کاری و سستی می کنند. این نوع، بی توجهی به اطلاعات زیست محیطی، آفتی بزرگ بر سر راه توسعه پایدار از جمله جذب گردشگر داخلی و خارجی و حفظ محیط زیست برای نسل آینده خواهد شد.

بی تفاوتی به اطلاعات مرتبط با سلامت

زندگی انسان ها به شدت تحت تاثیر عامل سلامت است. اگر یک جامعه بخواهد سطح و کیفیت زندگی انسان ها را افزایش دهد، نظام سلامت ناچار است دانش سلامت را در بین عموم ارتقاء دهد. در واقع لازم است مردم اطلاعات لازم را در خصوص پیشگیری از بیماری ها داشته و در راستای حفظ سلامتی خود از اطلاعات بهداشتی و بازتوانی معتبر استفاده کنند. برای مثال در پاندمی کوید 19، شستن دست ها، استفاده از ماسک مناسب و پرهیز از حضور در اجتماعات غیر ضروری به عنوان راه های پیشگیری از بیماری توصیه شد. اما برخی از افراد (که البته کم هم نیستند) به آن اطلاعات توجه نکرده و ضمن ایجاد دردسر برای خود و دیگران (فوت، هزینه های درمانی، آسیب های روحی و روانی به خود و دیگران)، هزیه های زیادی را به نظام سلامت (هدر رفت منابع، خستگی کادر درمان، غلبه درمان بر پیشگیری و...) وارد می کنند. این نوع بی تفاوتی به تفاوتی به اطلاعات مرتبط با سلامت نامیده می شود.

بی تفاوتی به اطلاعات مرتبط با بحران ها

بحران ها (زلزله، سیل، طوفان، حملات تروریستی، جنگ و....) گاهی می توانند زندگی افراد و حتی یک جامعه را دچار دگرگونی اساسی نماید. شناخت مردم از این حوادث و راه های پیشگیری از آن آسیب ها، بسیار  مهم و ضروری می باشد. برای مثال اگر در ایران که با بحران هایی مانند خشکسالی، زلزله و سیل مواجه است، مردم آگاهی کافی نسبت به راه های پیشگیری و اقدامات موثر داشته باشند، در هنگام بحران مردم به راحتی می توانند با کمترین خسارت مادی و معنوی از شرایط مذکور عبور کنند. استفاده از تجربه و دانش کشورهای پیشرفته (مثلا ژاپن در مدیریت زلزله) و آموزش آنها به مردم به طور نظام مند به یقین در کنترل شرایط بحرانی  بسیار موثر خواهد بود.

بی تفاوتی به اطلاعات مرتبط به علم عالمان و متخصصان

جامعه ای که بی بهره از دانش و تجربیات متخصصان باشد به ناکجاآباد می رسد. نگاهی به جوامع پیشرفته حکایت از این دارد که جایگاه عالم و متخصص به عنوان نیروی متفکر، پیش برنده و پیشرو والا و ارزشمند است. جامعه ای که هر کدام از افراد آن، خود را علامه دهر بدانند و در همه چیز و همه جا اظهار نظر کنند، عالم و متخصص جایگاهی ندارد و متخصصان منزوی خواهند شد. در  چنین جامعه ای دیدگاه های متخصصان لای چرخ دنده های روزگار و هجوم سیلاب وار نظرات غیر کارشناسی از بین خواهد رفت. مطالعه کتاب های تاریخی به ما نشان می دهد، بی توجهی به عالمان و سپردن جامعه به دست غیرمتخصصان چه خسارت های بزرگی و غیرقابل برگشتی را برای آن جامعه رقم زده است. انسان آزاد آفریده شده است تا تامل، تفکر و پیش بینی کند. جنگ های جهانی اول و دوم، جنگ خلیج فارس، تنش های بین کشورها به دلایل مختلف، حاصل بی توجهی به نظرات متخصصان به ویژه در بزنگاه ها و شرایط دشوار اداره کشورها می باشد. مردمانی که به خاطر کسب علم و آگاهی تلاش نکنند و دانشمندان آن جامعه به انزوا کشیده شوند و از علم آنها استفاده نشود، جامعه ای غیر پیشرفته، غیر انسانی و غیر دموکراتیک خواهد شد. چنین جامعه ای با ضایعه ای بزرگ بنام بی تفاوتی به اطلاعات مرتبط به علم عالمان و متخصصان مواجه است.

بی تفاوتی به اظهارنظرها و صحبت های خواص

خواص در هر جامعه ای (عالم، استاد، معلم، مسئول، مدیر و...) به راحتی می توانند افکار عمومی را جهت دهی کنند. بنابراین نوع تصمیم ها و اظهارنظرهای آنها بسیار مهم است که چقدر دقیق، مبتنی بر شواهد و انسانی و اخلاقی است. جامعه نیز باید بر تک تک جملات آنها نظارت کرده و آنها را مداوم مورد نقد قرار دهند. فرد شناخته شده ای که مردم را در دوران کرونا دعوت به عدم استفاده از ماسک می کند باید بر رفتار و گفتارش بیشتر نظارت شود و در صورت لزوم برخورد قانونی با وی صورت گیرد. البته بی تفاوتی به صحبت ها و رفتارهای گاها نادرست خواص، شعله بی توجهی به قوانین و مقرارت را در بین عموم مردم را روشن تر می کند و ما را یادآور کلام گهربار « مردم بر دین ملوک خود رفتار می کنند» می اندازد.

بی تفاوتی به اشتراک و انتشار اطلاعات نادرست بین عموم مردم

اشتراک و انتشار اطلاعات درست و معتبر از جمله فعالیت های مطلوب و پسندیده است. اما گاهی این رفتار، خود تولید کننده بداخلاقی، بی اعتمادی در جامعه، توهین و افترا به دیگران، ترویج موهومات در جامعه می شود. به عبارت دیگر اشتراک شبه اطلاعات و ضد اطلاعات صورت می گیرد. اگر افراد نسبت به این نوع از اطلاعات نادرست حساسیت نداشته و از قبل آموزش های لازم را برای شناخت دریافت نکرده و در برخورد با این نوع اطلاعات ارزیابی و نقد کافی نداشته باشند، در دام نوع دیگر از بی تفاوتی گرفتار می شوند. گرفتار شدن جامعه در بحران شبه اطلاعات و ضد اطلاعات می تواند زمینه ساز آلودگی اطلاعات و باتلاق اطلاعاتی برای عموم مردم شود. بنابراین بی تفاوتی نسبت به اطلاعات نادرست و اشتراک آنها، زمینه ساز و بستر مناسب برای ترویج ریاکاری، دروغ پردازی، افترا، بی حیایی و در نهایت بی اعتمادی بین اقشار مختلف جامعه شود.

بی تفاوتی به اطلاعات مرتبط با اقلیت ها

تنوع زبان، فرهنگ، مذهب، نژاد و  قوم می تواند عامل همبستگی و گاها عدم همبستگی در یک جامعه شود. جامعه فرهیخته و جامعه با مدیریت علمی از این تنوع در جهت انسجام ملی، تقویت مناسبات به ویژه با سایر کشورها، همدلی، یکپارچگی و تکامل مادی و معنوی انسان بهره می گیرد. در جامعه ای که به آداب و رسوم یکدیگر، موسیقی و نواها، اشعار، علم دانشمندان، آداب و رسوم اقوام در شادی و غم و.. احترام می گذارند، اقلیت ها از پتانسیل های خود نیز در جهت رشد آن جامعه به شکل مضاعف استفاده می کنند. در چنین فرهنگی، مهربانی، عشق، وطن پرستی، نوع دوستی به شدت رشد می کند و بداخلاقی ها و کج اندیشی ها رنگ می بازند. البته همگان در دوره معاصر می توانیم مثال های فراوان از کشورهایی (افغانستان، عراق و...) داشته باشیم که تنوع مذهبی یا قومی در آنها به جای ایجاد ثبات، عامل از هم گسیختگی، دشمنی، کینه توزی و تشتت اجتماعی و سیاسی شده است؛ البته این به نوع اندیشه و رفتار تک تک افراد جامعه بر می گردد که خواهان تشتت هستند یا خواهان صلح و گسترش نوع دوستی. به هر جهت هر نوع اطلاعات ارزشمندی که حاصل دانش و تجربیات اقلیت ها است باید مغتنم شمرده شود و نباید نسبت به آن بی تفاوت بود. حضور کتاب و آثار هنری و علمی های مرتبط با اقلیت ها در نهادهای علمی و فرهنگی مختلف در سراسر کشئور  و ارج نهادن به علما و بزرگان و متخصصان و نیز عموم مردمان آنها از جمله اقدامات مهم جهت احترام گذاشتن به آداب و رسوم آنها و ارزش بیشتر قائل شدن برای اندیشه، افکار و سنت های اقلیت  ها در جامعه است. باید به حدی این ارزش ها جنبه عینی پیدا کنند که به راحتی بتوانیم در دورترین نقاط مرزی مثلا شرق کشور، کتاب های سایر اقلیت ها مثلا در غرب کشور را به راحتی بخریم یا از کتابخانه عمومی امانت بگیریم و بتوانیم ار محصولات فرهنگی آنها استفاده کنیم.

بی تفاوتی به اطلاعات فن آورانه، مبتکرانه و خلاقانه

نیازهای بشر نامحدود و امکانات محدود است. بر این اساس، انسان سعی می کنند با قدرت تفکر و خلاقیت خود به اختراع، اکتشاف و نوآوری در امور مختلف بپردازند تا بتوانند تا حدودی به رفع نیازهای بیشتر توجه داشته باشند. البته جامعه ای نوآور و مبتکر خواهد بود که مسیر و بستر  آن نیز فراهم شود. جامعه ای که مردمان آن به دستاوردهای دانشمندان خود بی توجه باشند، انگیزه این دانشمندان برای ارزش آفرینی و ابتکارات جدید از بین خواهد رفت. در عین حال، اگر بخش زیادی از جامعه نیز با شنیدن این نوع خبرها، واکنش مطلوب و مناسب از خود نشان ندهند، البته که ریل گذاری بدبختی خود و جامعه را فراهم کردها ند. برخی ازواکنش های مردم به شنیدن دستاوردهای متخصصان و دانشمندان خود از این قرار است: «خب به من چه ربطی دارد، از توی این اختراع چی برای ما در می آید و چه سودی برای من دارد، مگر اختراع کردن کار شاقی است، باباش حتما ژن خوب بوده است، ما که نمی توانیم مثل اینها باشیم و...)». واکنش این گونه جامعه نسبت به پیشرفت های جامعه، چیزی جز بی تفاوتی به اطلاعات فن آورانه، مبتکرانه و خلاقانه نخواهد بود.

بی تفاوتی به اطلاعات عمومی

پیوند بین افراد جامعه با بهره گیری از اطلاعات به ویژه اطلاعات عمومی حاصل می شود. اطلاعاتی که در آن صداقت، محبت و نوع دوستی حضور داشته باشد، به یقین گسترش دهنده مطلوب نهادهای ارزشمند یک جامعه مانند خانواده، مدرسه ... خواهد بود. برای اینکه انسان بتواند در پاسخ به احوالپرسی یک فرد، انسانی تر و اخلاقی تر پاسخ دهد نیاز به آموزش و مطالعه در حوزه آداب و رسوم و کسب مهارت های ارتباطی است. جامعه ای که مردمان آن برای دیدن فیلم، گوش دادن به موسیقی خوب از هر فرهنگ، شناخت آداب و رسوم اقلیت ها و مطالعه و کتابخوانی تلاش می کنند و از هم گوی سبقت می ربایند، نشانه های دوستی، محبت، همدلی و اخلاقی بودن را می توان در آنها مشاهده کرد. به نظر می رسد جامعه پیشرفته کمتر دچار رخوت و رکود می شود؛ چرا که مردمان برای آگاه شدن و ایجاد آینده خوب تلاش مضاعف و آگاهانه می کنند. در چنین جامعه ای بی تفاوتی به اطلاعات عمومی و آگاهی اجتماعی رنگ می بازد و جامعه بدون هیچ نیروی قهریه مسیر تکامل و پیشرفت را می پیماید.

بی تفاوتی به اطلاعات انتظامی

کشورهای پیشرفته جهت هدایت انسان ها به تدوین قوانین و آیین نامه های انتظامی اقدام می کنند. گاهی برخی افراد تمایلی به کسب اطلاعات مرتبط با نظم و انضباط ندارند. برای مثال در ایام تابستان و عید نوروز و ایام سوگواری علیرغم هشدارهای پلیس در خصوص عدم مسافرت، احترام به قوانین راهنمایی و رانندگی، تنظیم زمان رفت و برگشت از مسافرت، داشتن زنجیر چرخ در زمستان، معاینه فنی خودرو قبل از مسافرت و... برخی افراد به اطلاعات منتشر شده نیروی انتظامی توجه نمی کنند. در واقع آنها نسبت به اطلاعات انتظامی بی تفاوت می شوند که گاها این بی توجهی ها منجر به اتفاق های ناگوار به لحاظ مادی و معنوی برای آنها می شود. بنابراین کسب اطلاعات دراین حوزه و احترام به قوانین وضع شده اهمیت فراوان در برقراری نظم در جامعه دارد.

بی تفاوتی به اطلاعات سیاسی

آزادی، دموکراسی و پیشرفت حاصل نمی شود؛ مگر اینکه در روابط بین مردم با حکومت و حکومت با مردم، حقوق و تکالیف به درستی و منصفانه تعیین و نظارت شود. در چنین جامعه ای، مردم و مسئولان باید به باید و نباید ها آگاهی کامل داشته باشند و برای رسیدن به وضعیت مطلوب، همگان با انگیزه و کسب معرفت سیاسی تلاش کنند. مثلا مردم می دانند، لازم است با حضور در انتخابات آزاد، در سرنوشت خود دخالت کنند، احزاب کارآمد را انتخاب کنند، از متولیان امر سوال کنند و بر پاسخ دهی شفاف مسئولان اصرار کنند، مطبوعات جایگاه و نقش خود را به خوبی می دانند و برای منافع عمومی قلم می زنند و خبر مناسب تولید و منتنشر می کنند، زنان و جوانان نقش و شان خود را می دانند و برای رسیدن به آن تلاش می کنند و... . البته مردمی که پاسخ به این سوالات را از طریق همفکری، تفکر، اندیشه ورزی و مطالعه و تجربه به دست نیاورده و راه رسیدن به آن را دنبال نمی کنند، قطعا در آینده با بن بست ها و چالش های اساسی مواجه خواهند شد؛ زمانی که دیگر راه دیگری برای خروج از این بن بست وجود ندارد. بنابراین لازم است عموم مردم، مطالعه در حوزه سیاست و تاریخ را جزو برنامه های زندگی خود قرار دهند و بی تفاوت به اخبار و اطلاعات سیاسی نباشند. بی تفاوتی نسبت به هر پدیده؛ یعنی وارد شدن در تاریکی مطلق.

جمع بندی و نتیجه گیری

بی تفاوتی اطلاعاتی به عدم میل، علاقه و انگیزه افراد در برخورد با انواع اطلاعات مورد نیاز جهت رشد و تکامل  در جامعه گفته می شود. «بی اعتنایی جامعه به افراد، ناهنجاری های متعدد در جامعه، احساس بی معنایی و غیر مفید بودن فرد در جامعه، مشکلات لاینحل در جامعه، مجموعه عواملی است که می تواند به بی تفاوتی اطلاعاتی در جامعه کمک کند»(نبوی، شیرزاد و امیرشیرزاد، 1393). تبعات و عواقب بی تفاوتی اطلاعاتی در جامعه می تواند به عدم رعایت قانون توسط مردم و مسئولان، پیچیده شدن و انباشت مشکلات در جامعه، سردرگمی مردم، بی اعتنایی به وقایع و حوادث اطراف، عدم تمایل به مشارکت در سازندگی و پیشرفت جامعه، سست شدن پایه نهادهای خانواده، کم رونق شدن امر به معروف و نهی از منکر در جامعه و... منجر شود. به نظر می رسد جامعه ای می تواند در مسیر دموکراسی، آزادی و پیشرفت قرار بگیرد که مردم و مسئولان در هر جایگاه و شغلی نسبت به روزآمدسازی اطلاعات و مهارت های خود اقدام کرده و در برابر هر پدیده مثبت و منفی در جامعه واکنش متناسب با آن داشته باشند. برای مثال جامعه ای که نسبت به فرار مغزها حساسیت نداشته باشد و سیاست گذاری مناسبی برای کاهش آن اتخاذ نکند، آن جامعه، آینده ای مبهم و تاریک خواهد داشت. باید اشاره کرد که نه تنها علم امروز تایید کننده این مطلب (سپردن مدیریت جامعه به دست متخصصان متعهد) است، بلکه شواهد تاریخی (صدارت امیرکبیر) و دینی (تعیین زمامداران و.. توسط امام علی (ع)) خود نشان از اهمیت جایگاه فرد متخصص و کاردان برای رشد و شکوفایی جامعه دارد. به نظر نگارندگان این متن، جامعه متعالی و آزاد باید مطالعه محصولات علمی فرهنگی مانند کتاب، توجه به اطلاعات بهداشتی، احترام به دستورالعمل های محیط زیست، حساسیت و واکنش مناسب به رویداهای و اتفاقات در جامعه، همگرایی بین اقوام و مذاهب، احترام به قوانین و مقررات و سپردن مدیریت جامعه به دست متخصصان متعهد را سرلوحه زندگی خود قرار دهد. گونه شناسی بی تفاوتی اطلاعاتی حاصل دانش و تجربه نگارندگان این متن بوده و ممکن است انتقاداتی بر آن وارد باشد که قطعا آن نظرات ارزشمند خواهند بود. با این حال نگارندگان متن سعی کرده اند تا با این نوع گروه بندی بی تفاوتی اطلاعاتی را در ابعاد مختلف به ذهن مخاطبان نزدیک نمایند.

اشرفی ریزی، حسن ؛ جهانبخش ، مریم. « گونه شناسی بی تفاوتی اطلاعاتی در جامعه: آفت پیشرفت همه جانبه». سخن هفته لیزنا، شماره 553،  8شهریور ۱۴۰۰.

 ---------------------------------------

منبع:

 نبوی، عبدالحسین؛ شیرزاد، عبدالرضا و امیرشیرزاد، نرگس (1393). بررسی عوامل موثر بر بی تفاوتی اجتماعی: مور مطالعه شهروندان 18 سال به بالای شهر دزفول. مجله جامعه شناسی. دوره پانزدهم، شماره سوم: 132-161.

 ---------------------

[1] Informational Apathy/information Apathy