بازدید دانش آموزان از کتابخانه مسجد پیغمبر(ص) وابسته به آستان قدس رضوی

به گزارش لیزنا بر اساس اعلام کتابخانه مسجد پیغمبر(ص)، از آنجایی که ترویج فرهنگ مطالعه را یکی از اساسی ترین کارکردهای کتابخانه های عمومی دانسته اند، کتابخانه های وابسته آستان قدس، همپای سایر نهادهای تاثیر گذاردر این زمینه، می کوشند تا با روش های مختلف و برنامه های متنوع  فرهنگ کتابخوانی را در جامعه گسترش دهند.

 برگزاری برنامه های بازدید از کتابخانه ها از جمله این برنامه هاست که با همکاری نهادهایی مانند مدرسه انجام می شود. در این راستا ، پس از وصول درخواست ادبستان غیر انتفاعی نجم الدین مبنی بر بازدید از کتابخانه مسجد پیغمبر(ص)  و برکزاری جشن پایان سال دانش آموزان سال اول ابتدایی این دبستان،  هماهنگی های لازم با معاونت کتابخانه های وابسته انجام شد و تعداد 12 دانش آموز فتم خرداد ماه، پایان سال تحصیلی  خود را در این مکان جشن گرفتند.

شایان ذکر است، در این برنامه، پس از معرفی کتابخانه عمومی، تعریف اهداف و فعالیت های کتابخانه های عمومی، معرفی کتاب های مرجع، معرفی مجلا ت و کتاب های مرجع کودکان توسط کتابداران،  از دانش آموزان خواسته شد تا پس از گشتی در قفسه کتاب ها و اطراف کتابخانه سوالات خود را مطرح کنند.

دانش آموزان با شور و شعف خاصی  به مدت یک ربع از قفسه ها و بخش های مختلف کتابخانه بازدید کردند و به سوالات آنها توسط کتابداران پاسخ داده شد.  نمونه ای از سوالات مطرح ده به شرح ذیل بود.

آیا در کتابخانه کتاب فروشی هم هست؟
چرا کتاب های مرجع را امانت نمی دهید؟

تازه های کتاب یعنی چه؟

کتاب های کتابخانه را از کجا می خرید؟

فرق مجله با کتاب چیست؟

پدر و مادر ما هم می توانند عضو کتابخانه شوند؟

پس از بازدید از کتاخانه ، مسابقه خوانش با استفاده از کتاب «قصه های مادربزرگ»، «دختر کوچولویی که ماه شد» و «فروع دین»  که از معدود کتاب های کودکان موجود در این کتابخانه بود  برگزارشد و دانش آموزان بخشی از کتاب های مورد نظر را خواندند که خوشبختانه شیوه  و نوع خوانش کتاب توسط  کودکان نشانگرهمت والای مسئولان و معلمان پر تلاش مدرسه بود. در پایان مراسم، به دانش آموزان هدایایی از طرف سازمان کتابخانه ها ، موزه ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی اهدا شد. 

پس از برنامه بازدید،  دانش آموزان  همراه مربیان مدرسه، مسیر کتابخانه تا مدرسه را  با پلاکاردهایی  که بر روی آن مطالبی نظیر «من کتاب رادوست دارم»، ، «کتاب دوست من است» و«یار مهربان من کتاب» بود؛ پیاده طی کردند.