پنجمین همایش بنیاد اکبر رادی با معرفی برگزیدگان پایان یافت

به گزارش لیزنا بر اساس اعلام روابط عمومی بنیاد اکبر رادی، سمینار علمی و آیین پایانی پنجمین همایش ‌ملی رادی‌شناسی با معرفی پژوهش و نمایشنامه برگزیده و نیز قدردانی از پژوهشگران و نمایشنامه نویسان و با حضور هنرمندان و پژوهشگران عصر روز چهارشنبه  16 اسفندماه 96 توسط بنیاد اکبر رادی در تالار مشاهیر مجموعه تئاتر شهر برگزارشد.

بهزاد صدیقی، دبیر پنجمین همایش ملی رادی شناسی در آغاز مراسم این همایش ضمن خوش آمد به مدعوین و شرکت کنندگان این مراسم و نیز ارائه گزارش کوتاهی از برگزاری این دوره گفت: پنجمین همایش ملی رادی شناسی در دو بخش مسابقه نمایش نامه نویسی و بخش مسابقه مقالات پژوهشی رادی شناسی مورد ارزیابی هیئت داوران قرارگرفت. تعداد شرکت کنندگان این همایش در هر دو بخش نسبت به دوره های قبل بیش تر بوده و این نشان می دهد که این همایش به لحاظ کمی سیر صعودی داشته و به لحاظ کیفی نیز این رشد هم در بخش نمایشنامه نوسی و هم در یخش مقالات پژوهشی دیده می شود.

بر اساس این گزارش، وی سپس ضمن سپاسگزاری از کلیه شرکت کنندگان دو بخش نمایشنامه نویسی و مقالات رادی شناسی تشکر کرد و همچنین از همکاری اشخاص حقیقی و حقوقی و نهادهای فرهنگی  هنری در برگزاری این دوره سپاسگزاری کرد و در این باره گفت: پنجمین همایش ملی رادی شناسی با همکاری مرکز هنرهای نمایشی، انجمن هنرهای نمایشی ایران، جشنواره تئاتر دانشگاهی ایران، پردیس هنرهای زیبای د انشگاه تهران و مجموعه تئاتر به مرحله پایانی کار خود رسید و همین جا دارد که از آقای مهدی شفیعی، مدیر محترم مرکز هنرهای نمایشی سپاس ویژه خودم را اعلام کنم.

در ادامه فریندخت زاهدی، دبیر علمی سمینار پنجمین همایش ملی رادی شناسی در خصوص اهمیت و جایگاه پژوهش سخنانی ایراد کرد و سپس در خصوص پژوهش¬های رادی شناسی و حمایت بنیاد اکبر رادی از پژوهشگران جوان گفت: خیلی خوشحال هستیم که پژوهشگران جوان به مطالعه و بررسی آثار و اندیشه های استاد اکبر رادی می پردازند و اساسا به امر پژوهش روی می آورند.

او هم¬چنین در بخش دیگری از سخنا خود اضافه کرد: در طول این چند دوره از همایش ملی رادی شناسی بنیاد اکبر رادی کوشش کرد به تربیت و حمایت از پژوهشگران جوان بپردازد و همچنان حامی این دسته از پژوهشگران هستیم. امروزه در پژوهش، روش نقد نو با رویکردهای جدید و از منظر زیبایی شناسی و دیدگاه های تازه انجام می شود و در حوزه پژوهش درباره آثار اکبر رادی نیز از همین منظر مورد بررسی قرار می گیرد و پژوهشگران نیز با چنین روش هایی، آثار و نمایشنامه های استاد رادی را مورد بررسی و واکاوی قرار  می دهند.

این گزارش در ادامه می افزاید: پس از سخنان دبیر علمی سمینار، هیئت داوران و علمی بخش مقالات رادی شناسی  بهروز محمودی بختیاری، آرش رادی و  روح الله جعفری در پنل گفت وگو قرارگرفتند و دیدگاه های خود را درباره پژوهش و پژوهش های رادی شناسی این همایش پرداختند. هر یک از پنج پژوهشگر منتخب بخش سمینار این همایش یک به یک به ارایه و سخنرانی درباره مقالات علمی خود درباره نمایشنامه های اکبر رادی پرداختند. مصطفی لعلیان و جواد ربیعی که پژوهش خود را به حمیده بانو عنقا، همسر استاد اکبر رادی تقدیم کرده بودند، به عنوان نخستین نفر در جایگاه سخنرانی قرارگرفتند و با عنوان بررسی زبان در نمایشنامه پایین گذر سقاخانه با توجه به نظریه ادب شناختی پنلوپه پراون و استفان لوینسن مقاله خود را ارائه دادند. دوگانه مذهب‌/‌ سکولاریسم در ملودی شهر بارانی اکبر رادی و روزمرسهُلم هنریک ایبسن نوشته‌ی فضه خاتمی‌نیا عنوان مقاله دیگری بود که پس از مقاله نخست در این سمینار ارائه شد. عنوان مقاله سوم، مقایسه‌ی تطبیقی نمایش‌نامه‌ی سوء تفاهم اثر آلبر کامو با مرگ در پاییز اثر اکبر رادی بر مبنای مفهوم مرگ در الگوی روان‌درمانی اگزیستانسیال بود که اکبر احمدی شیخ‌‌زاده در این باره به سخن پرداخت.

بخش دوم سمینار علمی با مقاله فرهاد امینی آغاز شد که با عنوان سیمای پسااستعماری یک نمایش نامه: سازوکار ترجمان فرهنگی ملودی شهر بارانی اثر اکبر رادی به ایراد سخن پرداخت و مقاله خو درا ارائه داد. عسل عصری ملکی با مقاله بررسی کنش شخصیت های نمایش نامه مرگ در پاییز (اپیزود محاق) بر اساس نظریه کنش پیر بوردیو به عنوان آخرین سخنران سمینار علمی پنجنیمن همایش ملی رادی شناسی در جایگاه قرار گرفت و در این باره به ایراد سخن پرداخت.

در پایان سمینار علمی این همایش از کتاب رویکردهای نوین در خوانش آثار اکبر رادی تألیف  فریندخت زاهدی با حضور ایشان، حمیده بانو عنقا (رئیس هیئت مدیره بنیاد اکبر رادی)، مهدی شفیعی (مدیر مرکز هنرهای نمایشی) و بهزاد صدیقی (دبیر پنجمین همایش ملی رادی شناسی)  و مدیر نشر نودا (ناشر این کتاب) رونمایی شد.  زاهدی در هنگام رونمایی این کتاب گفت: من این کتاب را به حمیده بانو عنقا همسر استاد اکبر رادی تقدیم کرده ام و در آغاز کتاب هم نوشته ام: همسری که با تلاش و پایداری زنانه اش آثار بزرگ مرد ادبیات نمایشی ایران اکبر رادی را به خوانش های نوین و زایشی جاودانه پیوند داده است.

ایوب آقاخانی (نمایشنامه نویس، کارگردان و بازیگر تئاتر)، که به عنوان مجری آیین پایانی این همایش انتخاب شده بود، در پشت تریبون قرارگرفت و به اجرای این آیین پرداخت و در آغاز این آیین اکبر رادی نه فقط با آثارش بل که با زندگی خودش به ما آموخت که چگونه می‌توان برای انسان بهتربودن تئاتر کار کرد. آثار اکبر رادی در هر دهه که اجرا می‌شود، نفس تازه‌ای به مخاطبان می‌دهد و چه خوب که ما این هنرمند را داریم و چه بد که دولتمردان ما این‌قدر توانایی فرهنگی ندارند که به اندازه کشوری مثل نروژ که می‌توان گفت فقط «ایبسن» را دارد و او را آن قدر بزرگ می‌کند که هرگز جایی و ملتی حق فراموش کردن او را نداشته باشد، اقدام کنند. ما مدام باید خودمان یادآوری کنیم که ما رادی و بیضایی و دیگرانی چند داریم و این از ضعف مدیریت کلان کشور ما است.

وی سپس از حمیده بانو دعوت کرد که به عنوان سخنران آغاز این آیین در جایگاه سخنرانی قرارگیرد. حمیده‌بانو عنقا، رئیس هیئت مدیره بنیاد اکبر رادی با اشاره به ای نکه ما در بنیاد رادی حدود نه سال است که فعالیت می‌کنیم، گفت: زمانی یکی از هنرمندان بزرگ که همه او را می‌شناسید در یک‌ جلسه پرسش کردند که ما چگونه می‌توانیم برنامه‌هایمان را پی بگیریم درحالی که دستمان خالی است؟ ایشان گفتند که شما اول مجوز بگیرید بعد احقاق حق کنید! ولی ما حدود سه سال است که مجوز داریم اما دریغ  از این که کسی بخواهد ما را همراهی کند و دست ما را بگیرد.

عنقا در ادامه گفت: بنیاد اکبر رادی متعلق به همه است و خوشحال می‌شوم که نظری به ما ابلاغ می‌شود زیرا احساس می‌کنم که این بنیاد را می‌بینید و بی‌تفاوت نیستید و مثبت و منفی نظر فرقی نمی‌کند. این بنیاد مشکلات فراوانی را پشت سر گذاشت و حتی برای برگزاری این برنامه تا آخرین لحظه این دغدغه را داشتیم که چگونه به وعده و وعیدهایی که به هنرمندان و وجوانان هنرمند و پژوهشگر دادیم، انجام دهیم و بعضی وقت‌ها به استناد و قول‌هایی که به ما داده می‌شود، قول‌هایی می‌دهیم و بعد انجام نمی‌شود که درآخر بنیاد بدقول می‌شود و ما شرمنده آنان می شویم.

همسر استاد اکبر رادی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: امروز وقتی با یکی از کسانی که مسئولیت این کار را برعهده داشت، صحبت می‌کردم گفت اگر کسانی که حضور پیدا می‌کنند، هنرمند تئاتر باشند، وضعیت ما را می‌دانند و متوجه این اتفاقات هستند و از ما دلگیر نمی‌شوند.

محمد رحمانیان، کارگردان و نمایشنامه‌نویس با حضور در جایگاه به عنوان دومین سخنران این آیین با بیان این که اکبر رادی کمترین کاری که می‌کرد، نمایشنامه‌نویسی بود و متأسفانه فقط به این کار معروف است، گفت: من او را بیش از هر چیزی در قاب یک معترض همه‌جانبه به یاد می‌آورم. معترض به همه چیز. همیشه آماده بود که مانند معلمان افراد را تنبیه کند.

این نمایش نامه نویس هم چنین یادآورشد: اکبر رادی از جمله کسانی بود که ایستاد و از کیان نمایشنامه‌نویسی ایران حمایت کرد. او یک معلم هم بود که نهال‌هایی کاشت و الان باغستان او رشد کرده و حدود سی چهل نمایشنامه بسیار خوب که تحت تأثیر ساختمان فکری او ، نوشته شده. او اعتماد به نفس زیادی به همه می‌بخشید و اجازه برداشتن گام‌های بزرگ را به ما دانشجویانش می‌داد.

داور بخش مسابقه نمایشنامه نویسی پنجمین همایش ملی رادی شناسی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: من به شدت عاشق نمایش پلکان هستم و اینک ه چطور ممکن است که همه چیز در دستان رادی نرم شده و این اثر درخشان خلق شده است. امیدوارم بنیاد اکبر رادی کاری را که این‌نمایشنامه‌نویس انجام داده است، از نظر ساختاری  این نمایشنامه را توضیح دهد و به آن سوی مرزها هم معرفی کند؛ زیرا فکر نمی‌کنم در جهان‌ نمایشنامه‌ای این چنین وجود داشته باشد.

بخش دیگری از این آیین اجرای دو قطعه موسیقی با نام قوهای دیوانه و ویوز آف دِ بلوز با سازهای کلارینت باس و کلارینت توسط امیرحسین صادق‌زاده و کسری مقدراتی بود که مورد توجه موعوین قرارگرفت.

حسین کیانی، نمایشنامه‌نویس و کارگردان تئاتر پس از اجرای این دوقطعه موسیقی در جایگاه شخنرانی قرارگرفت در آغاز سخنان خود با اشاره به اینکه عذرخواهی می‌کنم زیرا صحبت‌هایی که می‌خواهم بگویم کمی تلخ است، گفت: اکبر رادی هیچ کار ادبی دیگری به غیر از نمایشنامه‌نویسی و برخی مقالات مرتبط با نمایشنامه نویسی نکرد. او تا جایی که توان داشت به ادبیات نمایشی ایران فداکار و وفادار ماند. وفاداری او به سنت نمایشنامه‌نویس بودن از او نویسنده‌ای ساخت که الگوی نمایشنامه‌نویسی ایرانی شد و لقب آقای نمایشنامه‌نویس ایران می‌تواند اندکی از شأن او را پاس بدارد.

کیانی در بخش دیگری از سخنان خود اضافه کرد: اگر مملکت ما هم‌  القابی تحسین‌برانگیز مثل شوالیه در امور فرهنگ سازی داشت، بدون شک اکبر رادی بالاترین این القاب بود. البته اگر کار به دست کاردان بود.

این نمایشنامه نویس هم چنین افزود: تعهد اکبر رادی به نمایشنانه‌نویسی و سپس انسان ایرانی و طرح و بیان دغدغه‌های انسان قابل توجه است. هیچ آدم ریز و درشتی در نمایشنامه‌های او یافت نمی‌شود که پرسشی را درباره مسائل اطراف و روزمره ایجاد نکند. بی‌تفاوتی و بی اعتنایی و گریز از نقد شرایط تلخ موجود و کمبود نمایشنامه‌نویسی که بیماری عصر بعد از رادی شده، در قاموس نمایشنامه‌های او جایی ندارد. او برای خودنمایی و طلب محبوبیت و دستمزد چرب، نمایشنامه ننوشت بلکه برای او عملی انسان‌دوستانه بود. رادی عصر خودش را نوشته ولی نوشته‌هایش هم‌عصر ما هم هست.

وی در ادامه سخنان خود با بیان این که این حرف‌های پسارادی شعار شده است و زدنش در این وانفسای تئاتر فروشی، خنده‌ناک است، تصریح کرد: تئاتر مشتری‌مدار امروز همچون کارت‌خوان‌ها تنها یک رمز را می‌شناسد که آن هم رونق گیشه و سیاه شدن پیشاپیش صندلی‌های مجازی است. در تئاتر مشتری‌مدار تماشاگر نمی‌پرسد که نمایش نامه را چه کسی نوشته است و هندسه فکری نویسنده چیست؟ نمی‌پرسد کارگردان چه کسی است؟ و تئاتری که به اندازه دستمزد دو سه روز یک کارگر باید بهای یک صندلی‌اش را پرداخت، چگونه تئاتری است؟ در تئاتر مشتری‌مدار تجارت‌پیشه، تماشاگر فقط می‌خواهد زنده‌ی بازیگر محبوب خود را ببیند؛ ولو برای دقیقه‌ای. او به صرف سلبریتی و امضا و عکس می‌آید و می‌خواهد در هوایی نفس بکشد که هنرمند محبوبش نفس کشیده. او دنبال‌کننده جهان مجازی سلبریتی محبوبش است‌ و این یعنی کشتار تعهد و پرسشگری.

این نمایشنامه نویس در پایان سخنان خود گفت: تئاتر ما مسلخ دغدغه‌مندان و بهشت بی‌مسأله‌های مشتری‌مدار شده است! کاش می‌دانستم بعد از یک دهه از فقدان رادی اگر او در جامه حیات بود، وضعیت امروز را چگونه تحلیل می‌کرد. امروزه سعی می‌کنند نیاز و خواستی جعلی را به تئاتر وارد کنند و وا اسفا به حال تئاتر و درام‌نویسانی که نه نتها دغدغه مسائل بنیادین را از یاد می‌برند بلک ه نیازهای جعلی را جایگزین می‌کنند. من نمی‌دادم استاد اکبر رادی با مسائل سانسور و ممیزی چگونه و چه مقدار مواجهه داشتند اما می‌دانم سانسور دیگر آن نیست که ممیزی چشم در چشم شما بدوزد و در حالی که نمایش‌نامه شما را می‌ستاید و از ممیزی بودن خود اظهار تأسف می‌کند، از شما بخواهد کلمه‌ای یا صحنه‌ای یا تمام نمایشنامه را دور بریزید. الآن این‌گونه نیست. سانسور اکنون از پشت میز نمایشنامه‌نویس آغاز می‌شود؛ درست زمانی که طرحی در ذهنش شکل می‌گیرد.

پس از سخنان این نمایشنامه نویس، لوح سپاس بنیاد اکبر رادی به رسم یادبود توسط حمیده‌بانو عنقا به حسین کیانی تقدیم شد. سخنرانی کوتاه بهروز محمودی بختیاری یکی ار هیئت داوران بخش پژوهش درباره پژوهش‌های رادی‌شناسی به عنوان آخرین سخنران این آیین در پیش از اهدای لوح سپاس و دیپلم افتخار این بخش به منتخبان مقالات رادی شناسی در جایگاه قرارگرفت و درباره نقش و اهمیت پژوهشگر و پژوهش و جایگاه نمایشنامه نویسی استاد اکبر رادی سخن گفت.

بخش دیگر این آیین که با حضور بهروز محمودی بختیاری، روح‌الله جعفری، آرش رادی، (هیئت داوران بخش نقالات رادی شناسی) و حمیده‌بانو عنقا و فریندخت زاهدی در صحنه تالار مشاهیر تئاتر ایران برگزارشد و پژوهشگران قدرادانی شده این همایش جوایز نقدی و لوح سپاس و پژوهشگر برگزیده این بخش دیپلم افتخار و جایزهی نقدی خود را از این هنرمندان به شرح زیر دریافت کردند:

1-لوح سپاس بنیاد اکبر رادی و کارت هدیه 2میلیون و 500 هزار ریالی به فرهاد امینی به عنوان پژوهشگر قدردانی شده

2- لوح سپاس بنیاد اکبر رادی و کارت هدیه نقدی 2میلیون و 500 هزار ریالی به احمد اکبری شیخ زاده به عنوان پژوهشگر قدردانی شده

3-لوح سپاس بنیاد اکبر رادی و کارت هدیه نقدی  2میلیون و 500 هزار ریالی به مصطفی لعلیان و جواد ربیعی (پژوهشگران مشترک) به عنوان پژوهشگران قدردانی شده

4-لوح سپاس بنیاد اکبر رادی و هدیه نقدی  2میلیون و 500 هزار ریالی به فضه خاتمی نیا به عنوان پژوهشگر قدردانی شده

5- دیپلم افتخار بنیاد اکبر رادی و جایزه نقدی 10میلیون ریالی به عسل عصری ملکی به عنوان پژوهشگر برگزیده بخش مسابقه مقالات رادی شناسی

قرائت بیانیه بخش مسابقه نمایشنامه نویسی پنجمین همایش ملی رادی شناسی توسط محمد رحمانیان به عنوان نماینده هئیت داوران این بخش، آخرین بخش آیین پایانی این همایش بود که پس از آن دو نمایشنامه نویس قدر دانی شده و یک نمایشنامه نویس برگزیده لوح سپاس، دیپلم افتخار و جوایز نقدی خود را از هیئت داوران این بخش دریافت کردند.

در بخشی از این بیانیه که محمد رحمانیان قرائت کرد، آمده است: در میانِ این همه دلتنگی شادمانیم. شادمانیم که نهال¬های جوانِ باغی که شما باغبانش بودید امروز به درختانِ تناوری بدل شده¬اند با تنه¬ای بلند و استوار، و شاخه¬هایی پر بار و همیشه سبز. جوانانی که افتخار داشتیم به میمنت نام بلند شما، آثارشان را بخوانیم و یاد بگیریم و حظ ببریم و... لیکن، چه چاره از بخت گمراه، در پایان داوری کنیم. و این سخت¬ترین آزمون ما بود که از میان بیش از صد و ده اثر که به بخش نمایشنامه نویسی پنجمین همایش ملی رادی شناسی راه یافته بودند تنها سه نمایشنامه را برای تقدیر و سپاس انتخاب کنیم. اما این جا هم روحِ بزرگ شما استاد، چراغ راه ما بود و در تنگنای انتخابی سخت، چون کوکب هدایت، راه مقصود را به ما نشان داد.

در ادامه بیانیه هیئت داوران بخش مسابقه نمایش نامه نویسی این همایش(محمد رحمانیان، بهزاد صدیقی و رحمت امینی) هم چنین نوشته شده است: یقین داریم با داورانی دیگر و نگاهی دیگر، بسیاری از آثار راه یافته به این بخش، می¬توانستند جایگزین این سه اثر شوند، و این بزرگ¬ترین آسیب داوری¬هایی از این دست است که خودِ داوران بیش از هر کس بدان واقفند.

این بیانیه در آخر این گونه به سمع حضار آیین پایانی پنجمین همایش ملی رادی شناسی به پایان رسید: پنجمین همایش ملی رادی شناسی با یاد و نام و خاطره استاد آغاز شد و با اعلام اسامی شاگردانی از استاد به پایان میرسد و در این میان، کدام کلام زیباتر از سوگ¬سرود بهرام بیضایی در تسلای پرواز اکبر رادی؟

بر اساس این گزارش، سپس ایوب آقاخانی با اشاره به این که در بخش مسابقه نمایشنامه نویسی این همایش ۱۱۰ نمایشنامه توسط سه داور این بخش توسط محمد رحمانیان، بهزاد صدیقی و رحمت امینی بررسی و ارزیابی شد، اسامی هشت نمایشنامه کاندیدا شده این بخش را به شرح ذیل قرائت کرد:

آپ. آرت. مان. نوشته سپیده قربانی، اعتراف ها و دروغ ها نوشته مهدی میرباقری، بالستیک زخم نوشته پیام لاریان، جهنم روی میز ناهارخوری نوشته لادن شیرمرد، خرمگس نوشته علی عابدی، شماعی زاده نوشته رضا بهاروند، غلامرضا لبخندی نوشته کهبد تاراج و یخ کف دست بخار می شود نوشته ابراهیم پشتکوهی که با تشویق مدعوین و مهمانان حاضر در سالن همراه بود.

اقاخانی در پایان از محمد رحمانیان، بهزاد صدیقی به عنوان هیئت داوران این بخش و حاضر در سالن و هم چنین از حسین کیانی دعوت کرد برای اهدای جایزه به منتخبان این بخش در جایگاه قرارگیرند. سپس دو نمایشنامه نویس قدر دانی شده و یک نمایشنامه نویس برگزیده این بخش، جوایز نقدی، لوح سپاس و دیپلم افتخار بنیاد اکبر رادی را از این سه نمایشنامه نویس به شرح ذیل دریافت کردند:

ا- لوح سپاس بنیاد اکبر رادی و هدیه نقدی  5 میلیون ریالی به سپیده قربانی برای نگارش نمایشنامه آپ آرت مان به عنوان نمایشنامه نویس قدردانی شده

2- لوح سپاس بنیاد اکبر رادی و هدیه نقدی  5 میلیون ریالی به پیام لاریان برای نگارش نمایشنامه بالستیک زخم به عنوان نمایشنامه نویس قدردانی شده

3- دیپلم افتخار بنیاد اکبر رادی و هدیه نقدی به 20 میلیون ریالی به عنوان نمایشنامه نویس برگزیده.

لازم به یادآوری است در سمینار علمی و آیین پایانی پنجمین همایش ملی رادی شناسی، هنرمندانی و مهمانانی همچون حمیده بانو عنقا، مهدی شفیعی، مریم معترف، محمد رحمانیان، رحمت امینی، محمد متوسلانی، حسین کیانی، بهروز محمودی بختیاری، آرش رادی، روح الله جعفری، مهری محمدی، منوچهر اکبرلو، علی عابدی، سلما سلامتی، صحرا رمضانیان، مهدی میرباقری، فرهاد امینی، ویدا دانشمند،رحیم رشیدی تبار، رسول نظر زاده، رضا چوبینه، علی نقوی، سپیده قربانی، پیام لاریان و ... حضور داشتند.

گفتنی است آیین پنجمین همیش ملی رادی شناسی با عکس یادگاری برگزیدگان، داوران، مدعوین و هنرمندان شرکت کننده به پایان رسید.

بیانیه­ هیئت داوران بخشِ مسابقه­ی نمایشنامه­نویسی پنجمین همایش ملی رادی­شناسی

سلام استاد. ده سال بیش­تر است که رفته­اید و ما را در هیاهوی این سال­های پر مخاطره تنها گذاشته­اید. جای گله ندارد اما دوست داریم بگوییم چقدر جای­تان در این تنهاییِ هولناکی که بر اهل قلم می­گذرد خالی­ست. چقدر کلاس­های درس ادبیات نمایشی بی­حضورتان خشک است و خالی و بی­هیجان و کم توان. چقدر چشم انتظاریم تا اثر تازه­ای از شما، در ویترین کتاب­فروشی­ها یا قاب صحنه­ها دوباره ما را به ضیافت شعر و نور و ترانه ببرد. چقدر دل­مان تنگ شده برای آن صدای رمانتیک و پر جذبه و عاشقانه که انگار جای سخن گفتن، شعر می­خواند. و آن قدرت جادویی در بسیج واژه­ها و تعیُّن عبارات و احتشام جملات و جادوی متن که در چشم شاگردانی چون ما به معجزه­ای خاموش می­مانست از سوی رسولی بی­واهمه از مکر مکاران و شیطنت شیاطین و توطئه­ی بی­خردان، آنجا که بیست و دو سال پیش از این فریاد برآوریدکه «ما نویسنده­ایم» و به یمن این فریاد، خواب خوش را بر دشمنان اندیشه و قلم حرام کردید.

 اما در میانِ این همه دلتنگی شادمانیم. شادمانیم که نهال­های جوانِ باغی که شما باغبانش بودید امروز به درختانِ تناوری بدل شده­اند با تنه­ای بلند و استوار، و شاخه­هایی پر بار و همیشه سبز. جوانانی که افتخار داشتیم به میمنت نام بلند شما، آثارشان را بخوانیم و یاد بگیریم و حظ ببریم و... لیکن، چه چاره از بخت گمراه، در پایان داوری کنیم. و این سخت­ترین آزمون ما بود که از میان بیش از صد و ده اثر که به بخش نمایشنامه نویسی پنجمین همایش ملی رادی شناسی راه یافته بودند تنها سه نمایشنامه را برای تقدیر و سپاس انتخاب کنیم. اما اینجا هم روحِ بزرگ شما استاد ـ چراغ راه ما بود و در تنگنای انتخابی سخت، چون کوکب هدایت، راه مقصود را به ما نشان داد.

یقین داریم با داورانی دیگر و نگاهی دیگر، بسیاری از آثار راه یافته به این بخش، می­توانستند جایگزین این سه اثر شوند، و این بزرگ­ترین آسیب داوری­هایی از این دست است که خودِ داوران بیش از هر کس بدان واقفند.

پنجمین همایش ملی رادی شناسی با یاد و نام و خاطره­ی استاد آغاز شد و با اعلام اسامی شاگردانی از استاد به پایان می­رسد و در این میان، کدام کلام زیباتر از سوگ­سرود بهرام بیضایی در تسلای پرواز اکبر رادی؟

ـ خدایا چرا نمایش را دوست نداری؟ / چرا در سرزمین‌های دیگر دوست داری و در میهنِ من نه؟ / کِی خرد می‌بخشی به آن­ها که برای هر واژه خط و نشان می‌کشند؟ / روز تولدم را به نمایش ایران تسلیت می گویم/  و به هر که از رادي ماند؛ به بستگان و وابستگان وي/  و پیش از همه به زنی - حمیده - که بیش از چهار دهه با وي زیست /- کنار سرچشمه ای - / و غرش رودي را که از زیر انگشتان وي جاري بود، / خاموش می ستود!

هیئت داوران بخشِ مسابقه­ی نمایشنامه­نویسی پنجمین همایش ملی رادی­شناسی

بهزاد صدیقی، رحمت امینی، محمد رحمانیان

16 اسفندماه 1396