«فقط تویی که منم» منتشر شد

به گزارش لیزنا، دکتر قربان ولیئی متولد ۱۳۴۹ در شهرستان صحنه کرمانشاه است . او دکترای زبان و ادبیات فارسی دارد و هم اکنون به عنوان دانشیار در دانشگاه زنجان مشغول به تدریس میباشد. در سال ۱۳۷۹ اولین کتاب وی در مجموعه «گزیده ادبیات معاصر» منتشر شد و از آن موقع تاکنون سعی کرده خود را به عنوان شاعری با دغدغه‌های جدی در حوزه عرفان و اندیشه به مخاطب معرفی کند.

اشعار ولیئی به باور بسیاری از منتقدان نمایی است از یک حس کاملا ممتاز. او در مقام شاعر خود را در تمامی سبک‌های و شیوه‌های روایت گسترش داده است، اگر غزل می‌سراید غزلش در میان صدها غزل دیگر خود را نشان می‌دهد و اگر نیمایی می‌سراید نیز.

در شعر او از جمله همین دفتر، عالم خاص عرفانی او که سالهاست با آن شهره شده است را می‌توان ردیابی کرد. شعر او  شاخصه‌های خاصی در بیان معرفت در خود دارد و شوریدگی خاص و متفاوتی هم. ولیئی و شعرش اهل تکلف نیستند و همین مساله بسیاری از اشعار او را با وجود تم عرفانی آن بسیار منحصر به فرد و قابل توجه کرده است.

وی در دفتر شعر «فقط تویی که منم» با همین دغدغه سعی کرده مناجات‌هایی را در قالب گفتگوی انسان با مخلوق خود بسراید. مناجات‌هایی که بسیار شورانگیز و حماسی و در عین حال آمیخته با زبانی نغز و پرمعنی است. مناجات‌هایی که یادآور منظومه‌های حماسی  شور انگیز فارسی کهن و سرشار از نگاه بیرون آمده از بطن روابط و کشاکش ارتباطات انسانی در دوران معاصر ماست.

قربان ولیئی در این دفتر نیز همانند سایر دفاتر شعری خود نشان داد که از معدود کسانی است که توانسته است در هیاهوی شاعران معاصر، صدای متفاوتی باشد نه به قیمت هنجارشکنی‌های نامألوفی که دهه‌هاست گریبان برخی شاعران معاصر را رها نکرده است و نه به قیمت بوق و دروغ‌های رسانه‌ای.

وی توانسته است زمین بازی خویش که در آن تخصّص دارد را به درستی بیابد و این ممکن نبوده است مگر با دامن کشیدن از جار و جنجال‌های معمول و مرسوم این سال‌ها، خصوصاً پس از گسترش وحشتناک رسانه‌های اجتماعی.

اشعار قربان ولیئی برگرفته از سبک و سلوک زندگی وی هستند و همین آنها را از شعر سایر شعرا متمایز می کند. دید و نگاه تازه به امور امروزی که با رگه هایی از عرفان و عشق به زیباترین شکل خود پیوند خورده اند.

«فقط تویی که منم» در صدوچهل وچهار صفحه توسط انتشارات کتاب نیستان در قطع خشتی کوچک منتشر شده است.