داخلی
»مطالب کتابداری
»کتابخانه و کتابداری
بازی کردن در کتابخانه از کی شروع شد؟
به گزارش لیزنا به نقل از سایت جیاستور دیلی، لیوا گرسون در این مقاله مینویسد: اگر به کتابخانه محلهتان سر بزنید احتمال دارد با گروهی از کودکان روبهرو شوید که در حال بازی کامپیوتری هستند، شاید حتی چند کنسول اکس باکس هم آنجا باشد. ممکن است این امر گواه این باشد که کتابخانهها تمرکز خود از محتوای چاپی را برداشتهاند، ولی اسکات نیکولسون، استاد رشته بازی کشف کرده است که بازی کردن در کتابخانهها به دهه 1850 برمیگردد.
در اواسط قرن نوزدهم، در بریتانیا، روند یک روز کاری – ساعتها کار مداوم و بعد از آن اوقات فراغت – به این معنا بود که مردان بسیاری اوقات فراغت خود را به قمار و بازی کردن در مکانهای عمومی میپرداختند. اصلاحکنندگان اجتماعی به این روند پاسخ دادند و اتاقهای بازی و بیلیارد در کتابخانهها ساختند که مکانی با شان منزلت بالاتر به حساب میآمد.
در ایالات متحده، در همین دوران، استفاده از کتابخانهها برای اوقات فراغت حتی برای لذت خواندن نیز ایده جنجال برانگیزی بود. بعضی از موسسات کتابخانه عمومی بوستون که در سال 1854 تاسیس شد بحث کردند که خریدن کتابهای تخیلی محبوب کاردرستی نیست. (در نهایت آنها این بحث را باختند)
ولی نیکولسون مینویسد در کتابخانههای ایالات متحده نیز بازی کردن وجود داشت. به طور مثال، کتابخانه موسسه مکانیک در سانفرانسیسکو که در سال 1854 تاسیس شد تا به جمعیت در حال رشد شهر در سالهای کشف طلا خدمات برساند، یک اتاق شطرنج را از ابتدا در نظر گرفت. نیکولسون ذکر میکند که کتابخانه خانه قدیمیترین کلوب شطرنج در ایالات متحده است؛ کلوبی که هنوز هم پابرجاست.
در دوران رکود عظیم، کتابخانههای عمومی منبع نوعی بازی جدید به نام بازیهای پازلی (فکری) شدند. مردم برای حل چالشهای پازلی با استفاده از محتوای کتابخانه به عنوان مرجع رقابت میکردند. اولین مسابقه بزرگ این نوع که با حمایت شرکت سیگار اولد گولد صورت گرفت بیش از 100 هزار دلار جایزه برای برندگان داشت. این رقابت بیش از دو میلیون شرکت کننده پیدا کرد. با چنین رقابتهای داغی، کتابخانههای عمومی مجبور شدند محدودیت استفاده 15 دقیقهای برای دیکشنریها در نظر بگیرند.
نیکولسون همچنین مینویسد که یک خدمت جدید کتابخانههای عمومی که بازی را ترویج میکرد در دوران رکود عظیم به وجود آمد. یک مدیر اسباببازی فروشی در لوس آنجلس متوجه شد که بچهها از مغازهاش اسباببازی میدزدند چون که خانوادههایشان توان مالی خرید آنها را نداشتند. او با یک مدیر مدرسه همکاری کرد تا اولین کتابخانه اسباببازیها را باز کند. کتابخانههای اسباببازی چه به عنوان یک موسسه مستقل یا به عنوان بخشی از یک کتابخانه عمومی یا مدرسهای در همه جای ایالات متحده به وجود آمدند.
در اواسط قرن بیستم کتابخانهها به تمرکز کردن بر روی نیاز به کودکان ادامه دادند. آنها مجموعههای بازیشان را ساختند و گروههای و برنامههای تابستانی ترتیب دادند. فعالان این حوزه ادعا کردند که بازی در کتابخانهها هم به عنوان ترغیب کردن کودکان برای آمدن به کتابخانه، جایی که آنها با کتاب بیشتر آشنا میشوند و هم به عنوان ابزار آموزشی مفید هستند. بعضی کتابخانهها حتی برنامههایی درست کردند که کودکان بازیهای خودشان را بسازند. این کار به آنها کمک میکند تا با موضوعات مختلف آشنا شوند.
زمانی که بازیهای الکترونیکی در دهه 1970 و 80 به وجود آمدند، استفاده از بازیها در کتابخانههای عمومی کاملا جا افتاده بود.
مترجم: ونداد ذوقی
باید بگویم بازی از نوعی که مدنظر این نوشتار هم هست یعنی بازی های رومیزی (که در کشور بیشتر با نام بازی های فکری شناخته شده است) و رایانه ای، چندی است در کتابخانه های کشورمان نیز در حال انجام شدن است. و انشالله به نقطه ای برسیم که تمامی کتابداران بازی را به صورت تخصصی بتوانند در کتابخانه هایشان هدایت کرده و خدمات موثر کتابخانه ها را گسترش دهند.
با دنبال کردن اخبار کتابخانه های کوچک شهر ها و روستاها فعالیت های خوبی در ارتباط با بازی فکری رصد میتوان کرد که به همه این کتابداران پرتلاش خداقوت میگویم.