«خوش شانس‌تر از همه بودیم» در تهران نقد و بررسی شد

به گزارش لیزنا، جلسه نقد و بررسی کتاب «خوش شانس‌تر از همه بودیم» نوشته جورجیا هانتر با حضور سارا حسینی معینی، مترجم اثر و علی‌الله سلیمی، منتقد و جمعی از اعضای نوجوان و جوان در کتابخانه عمومی ۱۷ شهریور برگزار شد.

حسینی در این نشست عنوان کرد: دلیل انتخاب این کتاب برای ترجمه آن بود که بسیار پرفروش بود.

وی گفت: با تعدد شخصیت در این اثر تاریخی، رو به رو هستیم که خواندن را مشکل می‌کند و همین موضوع سبب پیچیدگی رمان می‌شود. ارزش این اثر به تاریخی و واقعی بودن آن است. در واقع این اثر مطالعه تاریخ در کنار رمان است.

حسینی ادامه داد: بخشی که مربوط به مادر و دختر است ترجمه دشواری داشت و به همین دلیل این بخش از کتاب را بیشتر دوست دارم. ترجمه این بخش دشوار بود، نه به دلیل نثر شاعرانه‌ای که داشت، بلکه باید درد مردم را تجربه می‌کردم. نویسنده کتاب ۱۰ سال در این حوزه تحقیق کرده بود و شخصیت‌های این کتاب همچنان زنده هستند.

سلیمی، منتقد اثر نیز در این جلسه گفت: درد کلمه ای عام است؛ همه می‌توانند آن را تجربه کنند و قومیت و نژاد ندارد. مخاطب با این کتاب همذات‌پنداری می‌کند؛ زیرا حس مشترکی میان افراد است که گویی آن را می‌شناسند.

وی گفت: اولین نکته در ترجمه اثر، نسبت آن با خوانندگان کشور مقصد است. دلیل انتخاب این کتاب حائز اهمیت است. مترجم می‌تواند کتابی را انتخاب کند که نسبتی با جامعه مقصد داشته باشد. این کتاب با خوانندگان ایرانی که تجربه جنگ را داشته‌اند ارتباط می‌گیرد و این موضوع هوشمندی مترجم را می‌رساند که اثری را انتخاب کرده است که خواننده با آن همذات‌پنداری می‌کند.

به گفته سلیمی، در این اثر حس مشترکی درباره درد وجود دارد که ما نیز پیش از این همانند آن را تجربه کرده‌ایم. این رمان قصه افراد خوش‌شانس را بیان می‌کند از جنگ جان سالم به در برده‌اند و این موضوع در مخاطب ایجاد انگیزه می‌کند که می‌توان از جنگ جان سالم به در برد.

وی ادامه داد: این رمان دارای کشش بوده و کاری تصنعی نیست که باورپذیری در آن اندک باشد. نویسنده به صورت حساب شده و نه تفننی به نگارش این کتاب پرداخته است. در پایان داستان به واقعیتی دست پیدا می‌کنیم که درباره هویت است و سوژه به روزی در جامعه بحران‌زده امروز محسوب می شود.

سلیمی افزود: نویسنده، داستان‌نویس و اهل این فن بوده و داستان را با همه الزامات آن نوشته است. این کتاب، اثری ارزشمند است و در برخی از فصل‌های کتاب متنون تاریخی آمده است. ماجرای داستان بین اعضای یک خانواده با هوشمندی نویسنده پخش شده و هر کسی بخشی از کار را برعهده گرفته است. سوژه این کتاب جهان شمول است. داستان بسیار اخلاق‌گرا است و رعایت اصول اخلاقی سبب می‌شود که خانواده مفهوم بهتری پیدا کند.

وی با بیان اینکه ترجمه اثر سلیس و روان است، تصریح کرد: در سال‌های قبل ترجمه را دست‌کم می‌گرفتند؛ در این اثر مشخص است که مترجم نسبت به انتخاب واژگان حساسیت به خرج داده است و گویی متن اصلی را می‌خوانیم. ویراستاری نیز حائز اهمیت است که در این اثر به خوبی انجام شده است.

محمدزاده، یکی از اعضای فعال این کتابخانه نیز اظهار کرد: کتاب‌های تاریخی پیام‌هایی از طعم زندگی را به مخاطب منتقل می‌کنند و به بیان زوایای پنهان نمی‌پردازند. در رمان تاریخی علاوه بر مسائل تاریخی، جامعه‌شناسی و فرهنگ را نیز می‌توان مورد توجه قرار داد.

وی گفت: صاحبنظران، رمان را به دو بخش تقسیم کرده‌اند که یک نوع آن به زمان گذشته اشاره دارد که نیازمند دانش و تحقیق فراوان است و نویسنده باید پیش از نگارش این اطلاعات را به دست آورد. در گونه دیگر نیازی به کنکاش اطلاعات پیش از نوشتن نیست، زیرا نویسنده به عنوان مورخ عمل می‌کند.

محمدزاده با بیان اینکه کتاب مورد نظر در ۵۳۰ صفحه نوشته شده است، افزود: این اثر درباره خانواده‌ای است که در جنگ جهانی دوم دچار سختی می‌شود و آنچه این اثر را از دیگر آثار متفاوت می‌کند، حضور زنان فعال و کنشگر است.

وی ادامه داد: این داستان رئال و ساده و دارای سمبل‌هایی مانند نان بود که اشاره به حیات دارد. این خانواده نماینده بخشی از قشر جامعه است که با مشکلات دست و پنجه نرم می‌کند. محبت به افراد در کنار شرارت‌ها و خیانت‌ها از دیگر نکات این کتاب به شمار می‌رود.

محمدزاده اظهار کرد: این رمان بومی جهانی است که در کشورها و شهرهای مختلف ایران، لبنان، سوریه، پاریس، سیبری، قزاقستان و ... به وقوع پیوسته است. متن این اثر روان و اصطلاحات آن کاربردی است.

نشست نقد و بررسی کتاب «خوش شانس‌تر از همه بودیم» که همزمان با ایام الله دهه فجر برگزار شد با تجلیل از مترجم و منتقد اثر به کارخود پایان داد.