افزودن شاخه پژوهشگران به ادبیات و سبک دادن به تذکره نویسی حاصل کتاب اتحاد   

به گزارش خبرنگار لیزنا، در این نشست هوشنگ اتحاد با اشاره به تحصیل خود در رشته کشاورزی گفت: از دوران مدرسه دلداده ادبیات بودم و درواقع ادبیات از ابتدای زندگی در رگ و ریشه من جریان داشت. از آنجایی که خود را در زندگی اهل تفکر و مشورت می‌دانم فکر کردم که با بزرگان این حوزه صحبت کنم و از آنها خط بگیرم و در این راستا توصیه ایرج افشار بر این بود که در این اثر از افراد در قید حیات استفاده نکنم.

اتحاد در مورد مجموعه 14 جلدی «پژوهشگران معاصر ایران» گفت: علامه محمد قزوینی با سه مشخصه امانت، انصاف و روح علمی اولین شخصیتی است که در کتاب به آن پرداخته ام. با توجه به اینکه منابع برای افرادی مثل علامه قزوینی، محمدعلی فروغی و تقی زاده کم بود این چند شخصیت در یک جلد (جلد اول) آورده شدند، درواقع میزان نوشته هایی که برای یک شخصیت وجود داشت دلیل اختصاص پیدا کردن یک جلد به معرفی چند شخصیت و جلدی دیگر به یک شخصیت است.

به گفته وی اتحاد این اثر از نظر فیزیکی به چهار قسمت متن درباره 34 شخصیتی که روی متون قدیمی کار کردند، یادداشت‌ها، نمونه نثر و کتابنامه شخصیت‌ها تقسیم شده است.

او با بیان اینکه در تحقیق از تحقیقات معین و شیوه آن را پیروی  کرده است گفت: آگاهانه و تعمدا اصل را بر این گذاشتم که به جای تحلیل خود، جامع آرای دیگران را درباره شخصیت را داشته باشم، چون من به تمامی اطلاعات و جزئیات افراد آگاه نیستم و اگر درباره شخصیتی اظهار نظر کنم امکان انحراف دیگران وجود دارد. در تحقیقات و پژوهش‌های خود راجع به شخصیت‌ها به مطالبی ضد و نقیض برمی‌خوردم که در این مواقع تلاشم براین بود از دشمنی‌ها و تملق‌ها چشم پوشی و مطالب ملموس را بیان کنم. در هنگام پژوهش، در مواقعی مانند ذکر تاریخ تولد اصل بر شک کردن درمنابع و آمار گذاشته شد چرا که شک مادر خرد است.

نویسنده مجموعه 14 جلدی «پژوهشگران معاصر ایران» گفت: از لحظه ای که این کار شروع کردم تا حال حاضر به هیچ کار دیگری به جز پژوهشگران و موسیقی دانان نپرداختم؛ منتها اتفاق می افتاد که گاهی برای پژوهش و تحقیقات دوستانمان به آنها کمک می کردم.

انحاد ادامه داد: اضافه کردن شاخه پژوهشگران به ادبیات بنا به گفته شفیعی و سبک دادن به تذکره نویسی دو کاری است که با ارائه مجموعه 14 جلدی پژوهشگران معاصر ایران به ادبیات فارسی و پژوهش در کشور اضافه کردم.

وی ضمن تشکر از انتشارات فرهنگ معاصر که این کتاب را علی رغم حجم آن و اوضاع آشفته کتاب، منتشر کرده است گفت: تجربه همکاری با انتشارات فرهنگ معاصر(ناشر کتاب های مرجع) بسیار خوب بود و تصور می‌کنم آنها از ناشران برجسته در ایران هستند.

او از تهیه مجموعه‌ای برای موسیقی‌دانان خبر داد و گفت: در حدود سال 1375 به منابعی درباره موسیقی‌دانان برخورد کردم و همزمان با کار روی پژوهشگران معاصر تصمیم گرفتم با یک تیر دو نشان زده و برای موسیقی‌دانان هم مجموعه‌ای را تهیه کنم.

لذا بعد از سال‌های زیاد آن را گنجینه‌ای بزرگ دیدم. از سال 1387  و بعد از پایان نگارش کتاب پژوهشگران معاصر شروع به نوشتن این کتاب با ساختاری مشابه کتاب پژوهشگران کردم که البته قسمت یادداشت‌ها را ندارد.

اتحاد در پایان درباره حضور صداق هدایت در کتابش گفت: این کار را انجام دادم چون فکر می‌کردم همه هدایت را بعنوان نویسنده می‌شناسند و نه پژوهشگر و مترجم، همچنین اولین کسی که روی ترانه‌های خیام کار کرد صادق هدایت بود و بعد از آن فروغی؛ غنی و افراد دیگر به این کار پرداختند.