جلسه نقد و بررسی كتاب «نخل های بی سر» برگزار شد

به گزارش لیزنا، نشست نقد و بررسی كتاب «نخل های بي سر» اثر قاسمعلي فراست با حضور  زاهده قلندر، دبير محفل ادبي شهرستان شاهين دژ و منتقد اثر؛ احترام رضايي، دكتراي ادبيات فارسي و عضو هيأت علمي دانشگاه  پيام نور و جمعي از علاقمندان به كتاب و كتابخواني  در بستر فضاي مجازي برگزار شد.

رقيه ميرزايي، كتابدار كتابخانه مجتمع فرهنگی و هنری با بيان اينكه ترويج فرهنگ ايثار و دفاع مقدس يكي از وظايف خطير كتابخانه هاي عمومي است،گفت: براي گراميداشت دفاع مقدس و گسترش آن در جامعه، كتابخانه هاي عمومي همواره پاي كار هستند. كتابداران وظيفه خود مي دانند كه در ترويج فرهنگ و معرفي كتاب هاي دفاع مقدس سهمي ايفا كنند و كتاب هاي حوزه دفاع مقدس را به نحو شايسته اي به مخاطبان عرضه مي كنند.

احترام رضايي،  منتقد اول، ابتدا به شرح مختصري درباره نويسنده اثر پرداخت و گفت: قاسمعلي فراست نويسنده اثر از نويسندگان فعال حوزه دفاع مقدس مي باشد كه آثار ارزشمندي هم در اين حوزه علاوه بر نخل هاي بي سر دارد، كتاب نخل هاي بي سر براي اولين بار در سال 1362 منتشر شده و بارها و بارها تجديد چاپ شده است؛ اما، همچنان داراي غلط هاي نگارشي و املايي است  و كتابي كه بارها و بارها تجديد چاپ شده بهتر است فاقد اغلاط املایی باشد. زاويۀ ديد كتاب بين داناي كل مطلق و داناي كل محدود در نوسان است.

وي افزود: مساله تجربه شهودي به يكي از مهم‌ترين مولفه‌ها در جان بخشيدن عنصر جذابيت و همچنين واقعيت موجود در آن اثر داستاني بدل مي‌شود كه مهم‌ترين ثمره آن همراهي و همذات‌پنداري مخاطب با آن داستان يا رمان به شمار مي‌رود. در رمان «نخل‌هاي بي سر» بسياري از تجربيات حضوري و شهودي فراست را مي‌توانيم در خلق اين رمان به وضوح دريابيم. روايت رمان خطي است و مي توان اين اثر را جزء آثار رئاليستي يا واقعه گرايانه هم به حساب آورد؛ چرا كه به نوعي خاطره انگاري و روايت هاي شهودي فراست از دوران اشغال خرمشهر مي باشد.

رضايي همچنين به دسته بندي شخصيت ها در رمان پرداخت و به دو دسته شخصيت هاي پويا و ايستا اشاره کرد و شخصيت پدر در اين داستان را شخصيتي خاموش و ايستا دانست كه از ابتدا تا انتهاي داستان تغييري نمي كند خاموش است و سيگار مي كشد و با لفظ مرد (به جاي پدر)  از وي ياد مي شود و از ناصر به عنوان قهرمان داستان به عنوان شخصيتي پويا نام برد كه داستان بيان درگيري هاي ناصر با خود و جامعه و سر انجام كنار آمدن او با درگيري ها و تضاد هاي دروني و شهادت ايشان  مي باشد. مادر داستان كه رفته رفته شخصيت ايشان در جريان داستان تكامل مي يابد و مي پذيرد به بهاي آزادي خرمشهر از فرزندانش در پايان داستان بگذرد. در متن داستان فراست هم مي توان در بحبوحه جنگ ردپاي انسان هاي خودخواه و منفعت طلب را ديد و فراست اين ها را به زيبايي به تصوير كشيده است.

رضايي افزود: عبارت نخل هاي بي سر از عبارتهاي ايهام دار در اين كتاب است، اين عبارت اولين بار از زبان شهناز دختر خانواده بيان مي شود زماني كه پيكر شهيدان را به خرمشهر مي آورند و بار دوم از زبان حسين، پسر خانواده بيان مي شود كه به خود خرمشهر و آوارگي‌ها و غربت آن اشاره مي كند.

زاهده قلندر گفت: گذشتن از فرزند بسيار كار سختي است و مادر در اين كتاب از فرزند خود گذشت و اميدوارم ما بتوانيم با خواندن كتابهاي دفاع مقدس اين مادران و همسران شهدا را كه شيرزنان ما در عرصه دفاع مقدس هستند؛ الگوي زندگي خود قرار دهيم و فرزندان خوبي را تربيت كرده و تحويل انقلاب دهيم كه اين جز با مطالعه ميسر نمي شود، مخصوصا كتابهاي دفاع مقدس مي توانند منابع خوبي براي ما در اين زمينه باشند.

وی همچنين زبان كتاب را بسيار صميمي  دانست كه خوانش آن بسيار ساده و براي تمام اقشار مناسب است و با اشاره به عبارت نخل هاي بي سر آن را سمبل استقامت و دليري جوانان و رزمندگان ما در صحنه نبرد دانست كه در جنگي نابرابر پيروز ميدان گشتند و يكي از زيبايي هاي كتاب را اين گونه عنوان كرد:  در اين كتاب خبر فتح خرمشهر را صالح به مادر ناصر مي دهد كه هم خانواده با همان واژه صلح  است و نمونه هايي از اين گونه  ذوق و قريحه نويسنده در كتاب فراوان است.