نشست ادبی قدر قلم به میزبانی شیراز برگزار شد

به گزارش لیزنا، ویژه برنامه قدر قلم به مناسبت گرامیداشت روز قلم و صاحبان قلم و کتابت، صبح امروز ۱۴ تیرماه با حضور مسئولان، نویسندگان و شاعران کشور به صورت مجازی به میزبانی شهر شیراز و محفل ادبی قند پارسی برگزار شد.  

مدیرکل کتابخانه های عمومی استان فارس در این نشست با بیان اینکه نامگذاری روزی برای قلم، تقویم تیرماه را آراسته است، عنوان کرد: قلم و ارزش قلم، ریشه در فرهنگ دیرینه ایران اسلامی دارد. جای روزی برای گرامیداشت این مهم در تقویم همواره خالی بود تا در اوایل دهه هشتاد این نامگذاری انجام شد. نباید به این روز بسنده کنیم و لازم است به مناسبت های مختلف اهالی قلم را پاس بداریم.

روح الله منوچهری با بیان اینکه امروز تلنگری است تا ارزش قلم و جایگاه اهالی قلم را یادآور شویم، گفت: قلم آنگاه مهم است که خداوند بزرگ خود را با قلم معرفی می کند و می فرماید «الذی علم بالقلم» و در جای دیگری از قرآن مجید به آن سوگند می خورد. همچنین احادیث و روایات متعددی در این باره داریم.

وی اضافه کرد: قلم هم می آفریند و هم تخریب می کند؛ قلم همچون عقل دومی بسیاری از مطالب را بیان می کند و بسیاری از حسنات را به نیکی های ماندگار تبدیل کند. صاحبان قلم در تاریخ همواره با متون و کتاب های خود، زندگی مردم را تغییر داده اند.

غلامرضا کافی دبیر محفل ادبی قند پارسی نیز دراین نشست با گرامیداشت مقام نویسندگان، شاعران و صاحبان قلم، گفت: فرهنگ ما سرشار از گرامیداشت و پاسداشت قلم است. در تاریخ گرانسنگ بیهقی نیز به ارزش قلم به درستی اشاره شده و نگارنده این کتاب می گوید: «هیچ نوشته ای نباشد که به خواندن نیرزد».

در ادامه این نشست محسن مومنی از نویسندگان مطرح کشور و رئیس پیشین حوزه هنری که به صورت مجازی مهمان این دیدار بود با تبریک روز قلم، عنوان کرد: تلاش نهاد کتابخانه های عمومی کشور و کتابداران در جبهه فرهنگی است.

وی با اشاره به وجود مشکلات کتابخوانی و آموزش در کشور، گفت: چیزی که در جامعه ما مغفول مانده، فقدان نگاه به تاریخ، کمبود اطلاعات تاریخی و بیگانگی ما با تاریخ است. این نکته از مدارس شروع و در سطح بالاتر هم دیده می شود.

خالق کتاب «در کمین گل سرخ» با بیان اینکه تلاش کردم بیشتر در حوزه تاریخ کار کردم، اضافه کرد: رمان، داستان و کتاب موضوعی در این حوزه نوشتم تا تاریخ را برای مخاطب شیرین کنم. ملتی که با تاریخ خود بیگانه باشد هویت خود را از دست می دهد. امروز در جنگ هویت ها، یکی از چیزهایی که ما می توانیم به آن تمسک بجوییم، تاریخ ما است. ما در بستر تاریخ با افتخار هستیم. هر ملتی که با ایران سروکار داشته با فرهنگ ایران پیوند خورده حتی تمدن اسلامی هم بسیار مدیون ایرانیان است.

وی اضافه کرد: تاریخ در قرآن جلوه خاصی دارد و تاریخ نگاری بعد از اسلام رشد گسترده ای داشته است. امروز این نقیصه وجود دارد و باید آسیب شناسی شود. در گذشته همواره تاریخ را ادبا می نوشتند و کتاب های تاریخی  بعد ادبی داشت که خواندنی بود؛ اما از زمان مشروطیت تاریخ نگاری در کشور ما سوی دیگری گرفت. امروزه نیز تاریخ در مدارس و آموزش ما حول اعداد می گردد و از محتوای تاریخ بیگانه شده است.

مومنی گفت: کودکان و نوجوانان ما باید بدانند ما که هستیم و الان چه جایگاهی داریم. تا زمانیکه پای خود را در تاریخ محکم نکنیم نمی توانیم آینده را بسازیم.

این نویسنده با معرفی سلسه کتاب های سرگذشت استعمار گفت: پس از صحبت های رهبری که فرمودند «جوانان ما با تاریخ استعمار ناآشنا هستند»، برآن شدیم تا در این حوزه کار کنیم. تصمیم بر آن شد با همکاری مهدی میرکیانی سلسله کتاب های با این موضوع برای کودک و نوجوان نوشته شود. عنوان این کتاب ها «سرگذشت استعمار» است که تاکنون ۱۵ جلد از آن منتشر شده است.

محسن پرویز، نویسنده و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران نیز در این نشست گفت: گاهی با این سوال مواجه می شویم که شاخص های کتاب خوب چیست و معمولا پاسخ مسئولان ما این است که کتاب خوب کم است. این نشان تعالی گرایی دست اندرکاران این حوزه است که باعث می شود از آثار خوب موجود غافل شویم.

پرویز با اشاره به اینکه در همه حوزه ها آثار فاخر در کشور وجود دارد، گفت: در حوزه هایی که کمتر کار شده است و احساس کمبود می کنیم، همچون داستان های مرتبط با انقلاب اسلامی نیز، اگر به خوبی دقت کنیم آثار قابل عرضه وجود دارد.

وی با بیان اینکه اطلاع رسانی کتاب به شکل مناسب در کشور ما صورت نمی گیرد، اضافه کرد: کتاب های چاپ شده به خوبی شناخته نشده و در اختیار مخاطب قرار نگرفته است که همین باعث عدم تجدید چاپ آن شده است. اشکال کار ما این است که آثار خوب را به مخاطب معرفی نمی کنیم، لذا مخاطب احساس می کند آثار خوب در این حوزه ها موجود نیست.

نویسنده کتاب «دیگر از پرستوها خبری نیست» در ادامه عنوان کرد: کسانی که از حوزه فرهنگ دورتر هستند، دلیل کمبود کتاب خوانی را بحث گرانی کتاب و مشکلات ناشی از اقتصادی می دانند. این در حالی است که در نظرسنجی از مخاطبان نمایشگاه کتاب، مشخص شد که مشکلات اقتصادی در ردیف های پایانی علل قرار دارد و اطلاع نداشتن از اطلاعات کتاب و عدم دسترسی علل اصلی کتاب نخواندن است.

وی تصریح کرد: عدم توجه به فرهنگ مراجعه به کتابخانه‌ی و امانت گرفتن آن و استفاده درست از فضای مجازی در راستای مطالعه از دیگر مشکلات این حوزه است.

این نشست در ادامه با شعرخوانی شاعران کشور همراه بود. بهمن ساکی شاعر اهل اهواز به خوانش غزلی پرداخت:

سراغ از که بگیریم مهربان ها را

نشانه از که بپرسیم بی نشان‌ها را

برای تازه شدن در بهار یک لبخند

عوض کنیم اگر می شود دهان ها را

هوای دیدن آن آفتاب روزافزون

به کوچه ریخته سودای سایبان ها را

شبیه زلزله از راه می رسی ای عشق

ندارم آه دیگر تاب آن تکان ‌ها

برای شعر که بی تاب از تو گفتن بود

کشیده ام به زمین پای آسمان ها

فشرده است مرا شعر در خودش عمری

مگر نمی شنوی حرف استخوان ها را

کسی نزد به زمین خویش را در این میدان

بخوان به فاتحه ای مرگ پهلوان ها را

به رغم باد بیا بال خویشتن باشیم

بیا ندیده بگیریم نردبان ها را

رسیدنی است صدای تو تا فراسوها را

اگر به باد دهی خواب بادبان ها را

لیلا فکور، بانوی شاعر شیرازی دیگر شاعر این نشست بود که غزلی از آثار خود درباره قلم را خواند:

شاعر شدند با تو تمام خیال ها

عالی شدند از نفست ایده آل ها

یاد تو رکن اصلی حول قلوبنا

تحویل می شوند به نام تو سال ها

دنیا سراسر است گمان و اگر ولی ...

حتمی است با اشاره ی تو احتمال ها

هستی و بی ترحم تو نیست می شود

هستی ما درست شبیه زوال ها

از روح منعکس شده ی بی مثال توست

آدم اگر رسیده به اوج کمال ها

با یک تبسم تو ثمر می دهد سریع

نوکهنه باغ های همین تازه کال ها

پاسخ به بی قراری دل هایمان بده

سرگشته ایم در برهوت سوال ها

خلیل آزمون، شاعر بوشهری نیز در پایان به خوانش شعری پرداخت:

آقا مگر دعای شما کارگر شود

تا درد ما شکسته دلان مختصر شود

آقا بیاکه درد جهان را فرا گرفت

باشد که شام دلشدگانت سحر شود

طاعون تاجدار جهان را تباه کرد

از هیبت شماست که بی کر و فر شود

ما را دعای خیر تو هر روز لازم است

ما را مبر زیاد که دفع خطر شود

ویروس چیست غیر گناهان بی شمار

آقا بیا که دیو درون دربه در شود

در استغاثه ایم به فریادمان برس

باشد که سیل اشک مسیر گذر شود