خیابان انقلاب را با «آنگاه» ورق بزنید

لیزنا: شماره‌های مجله «آنگاه» هنوز به تعداد انگشتان یک دست نرسیده‌اند که این مجله به نامی آشنا برای علاقه‌مندان فرهنگ و هنر تبدیل شده است، برای خودش سبک دارد و دل بسیاری از کتابخوان‌ها را برده است! عجیب‌تر از همه این که دو شماره اول آن تمام شد، به چاپ دوم رسید و چاپ دوم هم به اتمام رسید! حال طرفداران آنگاه حواسشان هست که تا زمانی که شماره جدیدی به چاپ می‌رسد، آن را به سرعت تهیه کنند تا پشیمان نشوند.

هر شماره این مجله پرونده‌ایست با نگاهی هنری-تجسمی. آرش تنهایی سردبیر و مدیرمسئول آنگاه که سابقه کار طراحی دارد در هر فصل به ابعاد مختلف یک موضوع با مقاله، گفتگو، خاطره، داستان و پژوهش می‌پردازد. موضوعات جنبه فرهنگی-اجتماعی دارند ولی باید دید در آینده چه موضوعاتی انتخاب خواهند شد. تا کنون کافه و کافه‌نشینی، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و پیکان موضوعات شماره‌های پیشین آنگاه بوده‌اند. از نکات قوت این نشریه همکاری نویسندگان و هنرمندان خوب و خوش ذوق با آرش تنهایی است.

خیابان انقلاب؛ خیابان کتاب

فصلنامه پاییز 96 آنگاه که با حمایت موسسه خانه کتاب به چاپ رسیده به سراغ خیابان انقلاب رفته است. انقلاب بی‌شک یکی از نمادین‌ترین خیابان‌های تهران معاصر است. از کتابفروشی‌های راسته خیابان گرفته تا دانشگاه تهران و جنبش‌های سیاسی و دانشجویی همه مهمان این خیابان بوده‌اند و به نوعی برگ‌هایی از تاریخ معاصر ایران با این خیابان گره خورده است.

بیشتر ما این خیابان را با کتابفروشی‌ها و دستفروشان کتاب می‌شناسیم. کتابفروشی‌هایی که برای خریدن کتاب‌های مورد علاقه‌مان در آنها قدم زده‌ایم یا برای تهیه کتاب‌های دانشگاهی یا کمک‌درسی به این خیابان شلوغ آمده‌ایم. تصاویر تظاهرات‌ سال‌های پایانی انقلاب 57 نیز در ذهن بسیاری، حتی کسانی که آن دوران را ندیده‌اند، شکل بسته است.

آنگاه در این شماره به شکل‌گیری این خیابان در دوران قاجار و سپس تبدیل شدن آن به یک قطب فرهنگی هنری با تاسیس مراکزی مانند دانشگاه تهران و تئاتر شهر می‌پردازد. تبدیل شدن این محله به مکانی آموزشی و فرهنگی باعث شد تا کتابفروشان از ناصر خسرو به انقلاب کوچ کنند و دست فروشان کتاب هم به همراهشان آمدند. مقالات این شماره علاوه بر اتفاقات و رویدادهای مهم این خیابان مانند نماز جمعه به ابعاد مختلف شهرسازی و زیباسازی این خیابان نیز می‌پردازد.

 در مقاله «این خانه سیاه نبود» نوشته فاتح صبا درباره سیدعبدالغفار طهوری، موسس انتشارات طهوری می‌خوانیم. شناختن شخصیت بزرگ‌منش کتاب‌دوستی مانند طهوری و دغدغه‌ها و مشکلات روزهای قدیم چاپ و نشر (که خیلی‌هاشان هنوز هم عوض نشده‌اند) بسیار جالب است.

عکس‌هایی از کاوه گلستان و کامران شیردل از این خیابان نیز دیدنی هستند. بیشتر عکس‌های این شماره آثاری از دبیر عکاسی «آنگاه»، بهنام صدیقی هستند.

در این شماره آثار و مقالاتی از محمد طلوعی، اصغر همت، سید هادی طباطبایی، رضا درمیشیان و... می‌خوانیم همچنین یک گفتو با پرویز تناولی درباره مجسمه فرهاد واقع در تئاتر شهر و گفتگوی علی رفیعی و ابراهیم حقیقی درباره گذشته و حال این مجموعه نمایشی بسیار خواندنی هستند؛ مخصوصا برای نسل جوان‌تر.

سخن آخر اینکه اگر تا کنون مجله آنگاه را مطالعه نکردید، حتما این کار را بکنید. پشیمان نمی‌شوید.

ختم کلام.