مطالعه از روی شوق جذابیت اثر را بیشتر می کند

 به گزارش خبرنگار ليزنا، فرهنگ ارشاد، نویسنده کتاب «کندو کاوی جامعه شناسی ادبیات ایران»، عصر امروز در سالن كنفرانس كتابخانه مركزي پارك شهر در مراسم معرفی و نقد  کتاب «كندوكاوي در جامعه شناسي ادبيات» با اشاره به نقد اجتماعي يك اثر اظهار داشت : سرفصل‌هاي دانشگاهي متأسفانه به جاي ياد دادن پرواز، دانشجويان را از سقوط مي‌ترسانند و به جاي اينكه ذهن جوانان دانشجو را پرورش دهند بيشتر به فكر پاك كردن مشكلات و مسائل آموزشي در دانشگاه ها به ويژه دانشكده هاي ادبيات هستند.

 وي بيان كرد:  يك دانشجوی ادبيات بايد يك ترم جامعه شناسي بخواند سپس بقيه دروس رشته ادبيات را بگذراند تا در آينده به يك نويسنده ماهر تبديل شود .

اين نويسنده در خصوص ديدگاه "لوسين گلدمن" گفت:  جامعه شناسي ادبيات، دانشي براي بررسي ادبيات در حوزه اجتماعي بوده و هر نوشته‌اي كه جهان بيني و از روي فطرت نويسنده باشد اطرافيانش را نسبت به خيلي ازمسائل روشن و مطالب مختلفي را بازگو مي‌كند به طوري كه نوشتن، يك عمل اجتماعي بوده و هر انسان براي آن يك هدف اجتماعي را دنبال مي‌كند .

ارشاد ادامه داد:  شناخت و معرفت از دو عنصر ادراك و عاطفي تشكيل شده به طوري كه هر جرقه ای كه به ذهن ما مي‌آيد داراي عناصر ادراك و عاطفي بوده و اگر نوشته اي محتوايش زمينه علمي داشته باشد نويسنده قسمت ادراك آن را زياد به كار برده و اگر به ذوق هنري نزديك است صاحب نوشته بيشتر به بحث احساس پرداخته است .

وي ابراز داشت:  موسيقي منتهي اليه مسئله عاطفي بوده و رياضي نيز از ادراك بهره مند است  به طوري كه بعضي از آگاهي‌ها انتظام يافته از يكديگر است و اين، نوعي هدف مندي در نوشته‌ها ايجاد مي‌كند .

وي ابراز داشت:  لوسین گلدمن پس از آزادي از زندان در دانشگاه ژنو مشغول به تدريس شده و ادبيات امروزي بازتابي از فكر و انديشه عميق او است .

هر اثر نشان دهنده واقعیت جامعه است

اين جامعه شناس يادآور شد:  ادبيات بازتاب واقعيت اجتماعي است زیرا با خواندن يك اثر زندگي اجتماعي، زبان ادبي و هنري صاحب اثر را مي‌توان يافت.

وي ادامه داد:  میتوان گفت ادبيات فراتر از واقعيت اجتماعي بوده زيرا فردوسي و حافظ خود با ژرف عميق و عرفانی  بسيار بالا توانستند تصویری از شرايط و وضعيت زندگي اجتماعي و ساختارهاي ذهني را به رخ خواننده و حتي مردمان زمان خويش بنمایند.

ارشاد اذعان داشت: ساختارهاي ذهني و آگاهي امري فردي نبوده، زيرا اگر اين طور بود يك اثر هيچگاه در بين اجتماع شناخته نشده و حالت جاودانه به خود نمي‌گرفت .

وی اظهار داشت: همواره بين آگاهي شخصي نويسنده و ساختار آگاهي در جامعه يك رابطه مستقيم و جدايي ناپذيري وجود دارد به طوري كه آگاهي فردي نبوده بلكه يك عمل جمعي است .

این جامعه شناس ادامه داد: ساختارهاي معنادار وحدت و انسجامي بين اعضاي يك اثر نشان داده و ساختارها به اقتضاء زمان و تاريخ خود قابل تغيير و به روز بودن است .

اثر بدون خواننده وجود خارجی ندارد

در ادامه اين مراسم محمدرضا جوادي يگانه رئيس پژوهشگاه فرهنگ و هنر گفت :اگر بپذيريم حوزه ادبيات و اجتماعي فارغ از ارزش گذاري و به كارگيري مفاهيم جامعه شناسي و نظريات آن است،  كتابهاي بسيار مهمي از رساله‌هاي دكتراي دانشجويان به اثر تبدیل می شود.

وی بیان کرد: تسلط بر تحليل ادبي و جامعه شناسي كار بسيار مشكلي بوده و كسي كه ادبيات كار مي‌كند بايد به تاريخ ادبيات و مباني آن آگاهي كامل داشته باشد به طوري كه يك نويسنده بايد آثاري كلاسيك و فردي را بلد بوده تا اثرش بسیار جذاب و گیرا بشود.

رئيس پژوهشگاه فرهنگ و هنر  درباره وضعیت ادبیات کشور، گفت: در این وانفسای ادبیات که جوایز ادبی دیده نمی شود اگر اثر ادبی بوسیله مردم خوانده شود شاید مانند زمان های بعد جذاب نباشد.

وی ادامه داد: اثر ادبی نباید جنبه فردی داشته و به همان اندازه که دیده می شود باید به همان مقدار خوانده شده تا مردمان با مطالعه آن اثر تحت تاثیرش قرار بگیرند.

جوادی یگانه ابراز داشت: ادبیات بدون خواننده وجود خارجی ندارد و به خاطر همین مسئله آن اثر باید به قدری جذاب و اجتماعی بوده تا خواننده از خواندن آن اثر هیچگاه خسته نشود.

وی یاد آور شد: آثار ادبی باید محتویایش بر اساس جامعه شناسی و با فضای فکری و روح افراد یک رابطه دو طرفه را ایجاد کند تا بتواند تغییری در جامعه خود ایجاد کند و مردم  از آن نوشته درس های خوبی بگیرند.

وی گفت:  آثار ادبی مهم زمانی که خوانده می شود با خواندن جاودانه شده و معنا پیدا می کند.

مطالعه از روی شوق و ذوق جذابیت اثر را بیشتر می کند

در ادامه مراسم دکتر یزدان منصوریان عضو هیات علمی دانشگاه خوارزمی گفت: در نتیجه سالهای متمادی کار و تحقیق نگاه جامعه به کتاب و اثرهای جاودانه تغییر یافته و ازبعد فردی به  بعد اجتماعی و چند رشته ای تبدیل شده که خوشبختانه این عوامل در کتاب کند و کاوی در جامعه شناسی ادبیات ایران به خوبی دیده می شود.

وی بیان کرد: این کتاب در جامعه شناسی ادبیات و رسیدن به اهداف بسیار روشن به خوبی عمل کرده و زمانی که اثری به وجود می‌آید فارغ از جامعه نبوده زیرا نویسنده در همین فضا  رشد، زندگی و تاثیر گرفته است.

این استاد دانشگاه درباره نظام آموزشی  کشور، گفت: وقتی پس از 16 سال تحصیل، جوانان ما توانایی خواندن و تحلیل بسیاری از اثرات جاودانه را به خوبی متوجه نمی شوند این  مسئله ریشه در کوتاهی های نظام آموزشی در سالهای دور و نزدیک دارد.

منصوریان ادامه داد: خواندن باید آگاهانه و از سر عشق و شوق باشد و اگر کسی برای گرفتن مدرک درس بخواند این مسئله بخاطر کوتاهی نظام آموزشی است.

وی ابراز داشت: جامعه شناسی ادبیات به ما کمک می کند تا اثر بخشی اطلاعات در هر اثر به خوبی دیده  شده و شرایط جامعه به خواننده تبیین می شود.

منصوریان عنوان کرد: در کشور ما متاسفانه بین تولید، توزیع و خواندن کتاب مرزهای مختلفی برعکس کشورهای دیگر وجود دارد و این سبب پایین آمدن ارزش نوشته شود.

وی گفت: کسی که در نوشته های مختلف مرز کشیده و اثرش را محصور می کند خود را از بسیاری از منابع و آگاهی بخشی در بین مردمان جامعه خویش محروم می کند.

گفتنی است،  نهاد کتابخانه های عمومی کشور سال 95 را به عنوان سال خواندن نام گذاری کرده تا مردم جامعه تمرکز خاصی برروی مطالعه  آثارارزشمند شده و این نامگذاری بخاطر اجرای اولین مدرسه تابستانی خواندن بوسیله افراد علاقه مند و حائز شرایط است.