مراسم نکوداشت فضل الله صلواتی برگزار شد

به گزارش لیزنا، اشرف بروجردی رییس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران با بیان این مطلب در مراسم نکوداشت و رونمایی از آثار فضل الله صلواتی نویسنده، پژوهشگر و تحلیل گر مسائل سیاسی که در سالن همایش های سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران برگزار شد گفت: برای استاد صلواتی می‌نگارم که عطر شمیم وجودش جان جوانان را صیقل داده و راهش را پر رهرو ساخته است. او که خود پروردة آموزه‌های پیامبرش محمد بن عبدالله است که خدایش او را سر مشقی نیکو برای باورمندان به روز باز‌پسین قرار داده و خدا را بسیار یاد می‌کنند می‌باشد و لَقَدكانَ لَكُم في رَسول ِاللَّهِ أُسوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَن كانَ يَرجُواللَّهَ وَ اليَوم َالآخِرَ وَ ذَكَرَ اللَّهَ كَثيرًا (سوره مبارک احزاب – آیه 21) 

وی ادامه داد: اینک خود اسوة و الگویی است برای نسلی که حقیقت را طالبند و در جستجوی معرفت برای رسیدن به حقیقت پروانه‌وار در طلب جامعه‌ای هستند که در آن «کرامت انسانی» نه به کسب آموزه‌ها که به ذات انسانی توصیف شود. و ما اینک در این محفل گرد هم آمده ایم که بیاموزیم راه أسوه بودن وی را نه فقط به تکریم که به تقدیر از معلمی که آموزه‌هایش هر یک دریایی از معرفت است معرفتی که جان و روان بشری را صیقل داده انسانیت را در او بیدار می‌کند.

بروجردی گفت: او دریافته بود که معلمی شغل انبیاء است و علیرغم اثرگذاری و اثر بخشی‌اش در مدیریت شهر و نقش آفرینی‌اش در تدوین قوانین به این نتیجه رسید که انسان سازی و پرورش انسان های فکور و فهیم بر همة مسند‌های قدرت ترجیح دارد لذا به تربیت انسان ها همت گمارد همان انسان هایی که امروز هر یک شعاع وجودی‌شان منشاء تحول و توسعه است آنها از محضرش آموختند که حرمت و کرامت انسانی و خدمت به مردم و رفع نگرانی آنها در بهره‌مندی از زندگی توأم با آسایش و آرامش باید سرلوحة همة تلاش های انسان برای زیستن باشد؛ بخشی از معبر ایجاد این باور احداث کتابخانه و تشویق و ترغیب جامعه به خواندن و خواندن و خواندن است. او برای تحقق این نگاه کتابخانه‌های شهر را از 34 عدد به 140 عدد در سال 1380 رساند و بدین ترتیب نقش آفرین بودنش را معنی بخشید.

رییس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران افزود: نگاه ژرف او به جهان هستی ، معارف دینی و منزلت انسانی در این جهان بیکران را می‌توان از نگاشته هایش به دست آورد و من مانده‌ام که کدام را یادآور شوم؛ تحلیلی از زندگی امام محمد تقی یا زندگی امام رضا و یا بررسی دوران امام محمد باقر که هریک راهگشای چگونه زیستن و به زیستن است و تحلیل شرایط سیاسی – اجتماعی آن زمان و ضرورت برخورداری از نگاهی ژرف به حاکمیت و حکومت داری دوران بنی امیه و بنی عباس است تا می‌رسد به توصیف عملکرد و اقدامات بنی‌ اُمیه با کتاب «سیاهکاری های بنی‌ اُمیه» و نظام شاهنشاهی در ایران با عنوان کتاب «سقوط شاه» و ده ها عنوان کتاب دیگر که نشان از دغدغه ایشان به ضرورت شناخت ابعاد حاکمیت، دریافت صحیح از معنای زندگی و استواری در ایدئولوژی دین اسلام بر اساس باورهای اصیل و عمیق دینی و نه اسلام وارونه است و تأکید بر نوع اقداماتی که جامعه پویا و فعال و خلاق باید از خود بروز دهد می باشد.

بروجردی ادامه داد: اینک نیک می داند و یادآور می‌شود که شکوفائی اندیشه در جامعة ایران نیازمند برخورداری از آزادی در بیان و ابراز عقیده است و به این ترتیب او را وا می‌دارد تا کتاب های « نوای آزادی» و « بهار آزادی» را به رشته تحریر در آورد. تا به جامعه یادآور شود که بدون بهره مندی از آزادی در بیان و حفظ حریم خصوصی نمی‌توان به تولید اندیشه دست یافت، عدم دستیابی به اندیشه ‌های نوین جهل و بی خبری که آفت جوامع بشری است را به همراه خواهد داشت. نقش استاد صلواتی نجات جامعه از ندانستن است او این تلاش و راه رسیدن به آن را با مقاومت در برابر ظلم و روشنگری به منصة عمل در آورد.مقاومت در برابر کسانی که می گویند یک مرید نادان بیش از تملک شش دانگ یک روستا ارزش دارد و در تمام این مسیر از تعلقات دنیایی به دور با ندای درونش زمزمه می‌کند که: زهی عشق زهی عشق که ما راست خدایا/چه نغزست و چه خوبست وچه زیباست خدایا/ از آن آب حیاتست که ماچرخ زنانیم/ نه از کف و نه از نای نه دف هاست خدایا

وی تصریح کرد: و ما را چنین باور آمد که علی (ع) فرمود : کانَ لی فیما مضی ( أو یکون لنا فی الحال ) اخٌ فی الله و کان یُعظمهُ عینی صغر الدنیا فی عینه ....... و کاَن إذا بَدَهَهُ أمران نظر أیُّهما أقرَب الی الهوی فخالفهُ : از گذشته برادری داشتم (دارم)که آنچه او را در چشم من بزرگ می‌کرد کوچکی دنیا در چشم او بود ... او اگر در برابر دو انتخاب قرار می‌گرفت نگاه می‌کرد که کدام یک به هوای نفسش نزدیکتر است پس با آن مخالفت می‌کرد. و امروز او اسوه و الگوی زنان و مردانی است که برای رسیدن به حقیقت و کسب معرفت او را برگزیده‌اند و با هم ندا سر می‌دهند که: غلام همت آنم که زیر چرخ کبود / ز هر چه رنگ تعلق پذیرد آزادست/چه گویمت که به میخانه دوش مست و خراب/ سروش عالم غیبم چه مژده‌ها دادست